Zjawisko późnego powstawania zawiązków zębów nadliczbowych - opis dwóch przypadków
Journal Title: Forum Ortodontyczne - Year 2012, Vol 8, Issue 2
Abstract
[b]Wstęp[/b]: Hiperodoncją określa się występowanie większej niż prawidłowa liczby zębów. Zęby nadliczbowe występują z częstością 1 - 3% w uzębieniu stałym i 0,3 - 1,8% w uzębieniu mlecznym, najczęściej pojedynczo. Występowanie mnogich zębów nadliczbowych jest przeważnie związane z obecnością wrodzonych wad i zespołów. Izolowane występowanie mnogich zębów nadliczbowych jest rzadsze. Zjawisko to jest najczęściej obserwowane w rejonie zębów przedtrzonowych w żuchwie. Etiologia zębów nadliczbowych nie jest do końca znana. Do diagnostyki zębów nadliczbowych są wykorzystywane zdjęcia pantomograficzne, zębowe, zgryzowe oraz stożkowa tomografia wolumetryczna CBCT. [b]Cel pracy[/b]: Analiza dwóch przypadków klinicznych późnego pojawienia się zębów nadliczbowych. [b]Opis przypadków[/b]: U pierwszego pacjenta zaobserwowano powstanie dwóch zębów nadliczbowych w żuchwie, położonych obustronnie w okolicy zębów przedtrzonowych, które zostały wykryte na pantomogramie kontrolnym u 12-letniego pacjenta w trakcie leczenia ortodontycznego. Zęby te nie były widoczne na pantomogramie wykonanym w wieku lat 8. U drugiego pacjenta zdiagnozowano obecność ośmiu zębów nadliczbowych: dwóch w przedniej okolicy szczęki oraz sześciu pojawiających się kolejno w okolicy zębów przedtrzonowych szczęki i żuchwy na przestrzeni pięciu lat. [b]Wnioski[/b]: Ze względu na możliwość pojawiania się kolejnych zębów nadliczbowych u tego samego pacjenta w uzasadnionych przypadkach wskazane jest regularne monitorowanie radiologiczne w czasie leczenia ortodontycznego i po jego zakończeniu. (Forum Ortod. 2012; 8: 71 - 80). Nadesłano: 30.03.2012 Przyjęto do druku: 27.06.2012
Authors and Affiliations
Agnieszka Jurek, Małgorzata Zadurska, Magdalena Marczyńska-Stolarek
The effect of mode of breathing on craniofacial growth European Journal of Orthodontics 2007; 29: 426-9
Stosunek długości korzenia do korony w zębach stałych u zdrowej populacji fińskiej oceniany na pantomogramach
Miniśruby – tymczasowe zakotwiczenie kostne w praktyce klinicznej na podstawie piśmiennictwa
Streszczenie Zakotwiczenie implantowe może być osadzane na stałe lub tylko na okres leczenia ortodontycznego. Szczególnym rodzajem tymczasowego zakotwiczenia implantowego są miniśruby, które cechuje: łatwość wprowadzeni...
Report on the EFOSA Meeting in Venice
Motywacja do leczenia ortodontycznego oceniana za pomocą metodologii Q – perspektywa pacjentów oraz ich rodziców