Algorytm postępowania fizykodiagnostycznego i fizjoterapeutycznego w powikłaniach po zabiegach chirurgicznych w stomatologii
Journal Title: Art of Dentistry - Year 2018, Vol 16, Issue 1
Abstract
W przebiegu klinicznych zabiegów stomatologicznych mają prawo wystąpić powikłania, zarówno w trakcie, jak i po ich wykonaniu. Z najczęstszymi problemami spotkać się można po zabiegach chirurgii stomatologicznej i szczękowo-twarzowej. Rozległy zabieg pociąga za sobą ryzyko wystąpienia szeregu komplikacji, które można podzielić na wczesne oraz późne. Pierwsze, rozwijające się do 24 godzin po zabiegu, obejmują: ból rany pooperacyjnej, krwawienie, obrzęk tkanek miękkich, szczękościsk. Do powikłań późnych, które mogą pojawić się w różnie długim czasie od zabiegu, zalicza się między innymi zaburzenia neurologiczne, przedłużające się krwawienie pozabiegowe, brak gojenia rany, martwicę kości czy przedłużający się obrzęk pozabiegowy. W bezpośrednim okresie pozabiegowym dąży się do zapobiegania wystąpienia infekcji oraz ograniczenia dolegliwości bólowych, szczękościsku i obrzęku. W farmakoterapii stosowane są: antybiotyki, leki przeciwbólowe (najczęściej z grupy NLPZ) oraz sterydowe leki przeciwzapalne. Pozabiegowa opieka nad pacjentem po operacji z zakresu chirurgii stomatologicznej lub szczękowo-twarzowej ma na celu zminimalizowanie ryzyka wystąpienia powikłań oraz terapię już istniejących. W tym obszarze, z dużym efektem terapeutycznym posiłkujemy się medycyną fizykalną, która nie jest alternatywą leczenia zasadniczego czy farmakologicznego, ale może w znaczący sposób ułatwić diagnozę lub przyspieszyć rehabilitację. Do czynników sztucznie wytworzonych, które znalazły zastosowanie w fizjoterapii stomatologicznej zalicza się: prąd elektryczny, promieniowanie świetlne, laserowe, krioterapię, tlenoterapię, wolnozmienne pola elektromagnetyczne, ultradźwięki. Diagnostyka fizykalna w stomatologii i leczenie z użyciem aparatury, wprowadzają nowe wyzwania oraz wartości poznawcze, które muszą być oparte na dokładnej i precyzyjnej analizie. Szeroko udokumentowana skuteczność analgetyczna, przeciwzapalna i regeneracyjna zabiegów fizykalnych i fizjoterapeutycznych pod postacią magnetostymulacji, magnetoledoterapii, magnetolaseroterapii, ozonoterapii i dynamicznego plastrowania, prowadząca do ograniczenia dolegliwości bólowych, redukcji obrzęków, krwiaków i zaburzeń czucia stała się inspiracją do stworzenia autorskiego algorytmu postępowania w celu likwidacji powikłań po zabiegach chirurgicznych w stomatologii.
Authors and Affiliations
Danuta Lietz-Kijak
Keywords
Related Articles
- EP ID EP565185
- DOI -
- Views 50
- Downloads 0
Protezy overdenture z elementami precyzyjnymi oparte na resztkowym uzębieniu – przegląd piśmiennictwa
W artykule zwrócono uwagę na zmiany fizjologiczne i patologiczne zachodzące w jamie ustnej osób starszych. Zwrócono uwagę, że zęby z wydłużoną koroną kliniczną i o ograniczonej powierzchni ozębnej, pomimo braku kwalifika...
Przebudowa uśmiechu, wykonana na czas u szczęśliwej druhny
Olumide Ojo opisuje, w jaki sposób krótkotrwałe leczenie ortodontyczne, wybielanie i odbudowy adhezyjne przywróciły funkcjonalność i estetykę.
Nowoczesne metody fizykodiagnostyczne patologii twardych tkanek zębów – przegląd piśmiennictwa
Złożoność przebiegu choroby próchnicowej wymaga od lekarza dentysty kompleksowej wiedzy oraz umiejętności rozpoznawania schorzenia a także wyboru odpowiedniej metody diagnostycznej. Tradycyjna metoda powinna być rozszerz...
Wykorzystanie fizykoterapii ozonowej w przebiegu chirurgicznoortodontycznych zabiegów odsłaniania zatrzymanych kłów
W praktyce ortodontycznej często spotykamy się z problemem zębów zatrzymanych w kości. Ze względu na ogromne znaczenie estetyczne i funkcjonalne, ewakuacja ich wymaga postępowania interdyscyplinarnego. W przypadku późneg...
Moc wpływu
Opanowanie sztuki prezentacji nie polega na kontroli umysłu. To po prostu dobra sprzedaż. Lekarzy dentystów nie uczy się sprzedaży, jeśli jednak mają w swojej praktyce odnieść prawdziwy sukces, muszą opanować określone t...