Bierzmowanie w modelowaniu duszpasterskim. Artykuł dyskusyjny
Journal Title: Teologia i Człowiek - Year 2017, Vol 38, Issue 2
Abstract
W dyskursie publicystycznym coraz częściej sakrament bierzmowania nazywany jest „sakramentem pożegnania z Kościołem”, a także „ostatnim namaszczeniem”. Oba te określenia odnoszą się do faktu, że bardzo wielu młodych ludzi po przyjęciu tego sakramentu zrywa więź z Kościołem. Okazuje się więc, że przygotowanie do przyjęcia tego sakramentu nie stwarza trwałej więzi ze wspólnotą Kościoła, z czego można też wnioskować, że motywy przyjęcia go okazują się niedojrzałe. Wielu przyjmuje ten sakrament jedynie, aby nie mieć później problemów z Kościołem: aby móc zostać rodzicem chrzestnym oraz żeby móc zawrzeć sakramentalny związek małżeński. W tej sytuacji rodzi się pytanie o program przygotowania do tego sakramentu. Liturgiści i dogmatycy sygnalizują potrzebę powrotu do dawnej praktyki Kościoła, gdy sakrament bierzmowania poprzedzał przyjęcie I Komunii Świętej. Duszpasterze opowiadają się za utrzymaniem dotychczasowej praktyki Kościoła, gdyż jest to faktycznie jedyny pomysł na organiczne duszpasterstwo młodzieży. W sytuacji zaniku katechumenatu społecznego i rodzinnego, obowiązek wprowadzenia w wiarę spoczywa na wspólnocie parafialnej. Istotnym pozostaje pytanie, czy należy wiązać katechezę inicjacyjną skierowaną do młodzieży z przygotowaniem do bierzmowania, czy też może oddzielić oba procesy katechetyczne.
Authors and Affiliations
Andrzej Draguła
Keywords
Related Articles
- EP ID EP406946
- DOI 10.12775/TiCz.2017.019
- Views 51
- Downloads 0
Negocjacje jako sposób rozwiązywania konfliktów małżeńskich i rodzinnych
Konflikt jest zjawiskiem, które występuje w każdej grupie społecznej. Nie omija on również małżeństwa i rodziny. W życiu małżeńsko-rodzinnym jest on o tyle istotny, że ze względu na silne relacje emocjonalne może być prz...
Zdrada tajemnicy spowiedzi w obowiązującym prawodawstwie kościelnym
Sakrament pokuty i pojednania jako znak pojednania Boga z ludźmi, a sprawowany we wspólnocie Kościoła zobowiązuje szafarza do pokornej i dyspozycyjnej służby wobec osób pragnących doświadczyć Bożego Miłosierdzia, a jedno...
Śpiew i muzyka w Mszach św. z udziałem dzieci
Autorka przedstawia genezę powstania Dyrektorium o Mszach św. z udziałem dzieci (1.11.1973 r.) i opisuje jego strukturę i wskazania ze szczególnym uwzględnieniem muzyki oraz śpiewu. Omawia oddźwięk dokumentu wśród polski...
La prassi penitenziale sul ministro della penitenza nell’alto medioevo (VI–X sec.)
Szafarz sakramentu pokuty we wczesnym średniowieczu (VI-X w.) Po okresie pokuty kanonicznej pojawia się nowa praktyka sprawowania sakramentu pokuty i pojednania. Nowość dotyczy dwóch wymiarów: pokuta staje się powtarza...
Serce bardziej niż rozum – romantyczny postmodernizm jako wyzwanie duszpasterskie
Artykuł rozpoczyna się od opisu dwóch centrów decyzyjnych w człowieku: emocji i intelektu (określonych tu jako serce i rozum). Następnie opisuje proces zmian w kulturze i filozofii skutkujący zmianą postrzegania czynnikó...