Cura e formazione delle vocazioni sacerdotali adulte
Journal Title: Teologia i Człowiek - Year 2015, Vol 30, Issue 2
Abstract
Powołania kapłańskie odkrywane w dojrzałym wieku – troska o nie i ich formacja W historii Kościoła fenomen powołań kapłańskich odkrywanych w dojrzałym wieku był zawsze obecny. Stanowił on jeden z bardzo ważnych „znaków czasu”, zarówno ze względu na duże znaczenie, jakie zyskał w wielu kościołach lokalnych, jak również ze względu na różnorodne nowe problemy, które spowodował. Z jednej strony, powołania te były pozytywnie oceniane jako przejaw owocności apostolstwa powołaniowego i jako w pewnym stopniu środek zaradczy na znaczący spadek powołań „klasycznych” („normalnych”), wywodzących się w większości ze szkół średnich o profilu humanistycznym. Z drugiej strony powołania kapłańskie odkrywane w dojrzałym wieku przyczyniły się do powstania wielu problemów o charakterze pedagogicznym, dyscyplinarnym i strukturalnym, dotyczących tożsamości kapłaństwa służebnego oraz przygotowania do niego. Różne doświadczenia kościołów lokalnych pokazują, iż biskupi i ci wszyscy, którym leżało na sercu dobro tych powołań, nie szczędzili sił, aby je promować i zagwarantować im właściwą formację. W sposób szczególny dbano, aby kandydaci mogli dogłębnie rozeznać autentyczność powołania do kapłaństwa oraz aby zapewnić im solidną formację duchową i intelektualną. Troszczono się też, aby formacja powołań kapłańskich odkrywanych w dojrzałym wieku była oparta na wizji kapłaństwa służebnego zgodnej z obowiązującą doktryną Kościoła oraz by różniła się od formacji diakonów stałych i osób świeckich zaangażowanych w duszpasterstwie. Ponadto w formacji wielką uwagę poświęcano zachowaniu jedności kapłaństwa służebnego. Istniało bowiem realne niebezpieczeństwo stworzenia dwóch rodzajów kapłanów, różniących się między sobą poziomem przygotowania oraz sposobem rozumienia i przeżywania celibatu.
Authors and Affiliations
Ryszard Selejdak
Keywords
Related Articles
- EP ID EP407075
- DOI 10.12775/TiCz.2015.020
- Views 56
- Downloads 0
Janusz Mieczkowski, Jednoczący charakter liturgii stacyjnej w Rzymie, Wydawnictwo Benedyktynów, Kraków–Tyniec 2015, s. 549
Recenzja książki
Orthodoxy and Culture, Tradition and Romanian Spirit over the Centuries. Apologetics Ideas in the Thinking of Dmitri Cantemir
Prawosławie i kultura, tradycja i rumuński duch na przestrzeni wieków. Idee apologetyczne w myśli Dymitra Cantemira Wielki człowiek kultury, historii i nauki Dmitrij Cantemir, książę Mołdawii, był także wdzięcznym apolo...
Estetyka staroruskiej ikony okresu przedmongolskiego
Artykuł stanowi przyczynek do problematyki związanej z estetyką ikon wczesnoruskich tj. ikon datowanych na okres między XI-XIII wiekiem. Problematyka ta włącza w siebie m.in. następujące pytania: o ilość ikon będących wt...
Z problematyki przemian i zagrożeń współczesnej rodziny
Niniejszy artykuł poświęcono problematyce przemian i zagrożeń współczesnej rodziny. Punktem wyjścia było scharakteryzowanie przeobrażeń rodziny w kontekście szerszych przemian społeczeństwa, uwzględniające trzy stadia w...
Bierzmowanie w kontekście katechezy szkolnej – razem czy osobno?
O religijnym obliczu społeczeństwa polskiego XXI w. będzie decydowało współczesne pokolenie młodzieży. W związku z tym, że wartości religijne nie są najmocniejszą cechą młodych katolików, trzeba zapytać, jakie należy pod...