CYKLOSPORYNA SKOJARZONA Z INNYM LEKIEM PODSTAWOWYM W TERAPII REUMATOIDALNEGO ZAPALENIA STAWÓW

Apply

CYKLOSPORYNA SKOJARZONA Z INNYM LEKIEM PODSTAWOWYM W TERAPII REUMATOIDALNEGO ZAPALENIA STAWÓW

Journal Title: Pomeranian Journal of Life Sciences - Year 2006, Vol 52, Issue 2

Abstract

Celem pracy była ocena skuteczności skojarzenia leczenia cyklosporyną A z innym lekiem modyfikującym przebieg choroby u chorych na reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) oporne na monoterapię, ustalenie wielkości skutecznej dawki leku w tym leczeniu, ocena częstości i rodzaju działań niepożądanych oraz ocena przyczyn zaprzestania terapii. Badaniami objęto dwie grupy chorych na RZS rozpoznawane wg kryteriów ACR, u których, pomimo 6-miesięcznego leczenia pełnymi dawkami minimum jednego z leków podstawowych, utrzymywały się cechy aktywnego procesu zapalnego. Wyłączono chorych uprzednio leczonych cyklosporyną A, ze źle kontrolowanym nadciśnieniem i niewydolnością nerek. W chwili włączenia do badania wszyscy otrzymywali sterydy w dawce do 15 mg enkortonu, oraz 1–3 leków podstawowych. W grupie I liczącej 36 chorych utrzymywano leczenie lekiem podstawowym, dodawano cyklosporynę w dawkach wzrastających od 1,5–2 mg/kg m.c./dobę do maksymalnej 5 mg/kg m.c./dobę. Aktywność choroby oceniano wg zmodyfikownych kryteriów ACR. Poprawę obserwowano u 30 (83,3%) chorych, z czego u 5 (13,9%) dużą, u 11 (30,5%) umiarkowaną i u 14 (38,9%) niewielką. Nie obserwowano poprawy u 6 (16,7%) chorych. Dawka uważana za skuteczną wynosiła 100–400 mg dziennie (średnio 180,5 mg/dz., tj. 2,5–3,0 mg/kg. m.c./dobę). Leczenia zaprzestano u 72,2% chorych, najczęściej, bo u 36,1%, z powodu wystąpienia objawów niepożądanych. U 16,7% chorych przyczyną odstawienia był brak poprawy wczesnej lub późniejsze zaostrzenie. W grupie II liczącej 11 chorych utrzymywano dotychczasowe leczenie i dodawano leflunomid w dawce 20 mg dziennie. Aktywność choroby w tej grupie chorych oceniano za pomocą wskaźnika DAS 28. Połączenie cyklosporyny z leflunomidem pozwoliło na uzyskanie poprawy jedynie u 43,3% chorych. Wykazano, że cyklosporyna A zastosowana w leczeniu skojarzonym może spowodować poprawę u chorych niewrażliwych na inne leki podstawowe. Dawka skuteczna leku wynosi około 2,5–3 mg/kg m.c./dz. Działania niepożądane powodujące konieczność odstawienia leku wystąpiły u co czwartego chorego i wraz z brakiem poprawy stanowiły najczęstszą przyczynę zaprzestania leczenia. Na powyższe wyniki rzutuje jednak fakt, że do badania kwalifikowani byli chorzy o ciężkim przebiegu zapalenia, opornego na inne formy terapii. W tym kontekście leczenie to należy uznać za godne szerszego stosowania.

Authors and Affiliations

MAŁGORZATA TŁUSTOCHOWICZ

Keywords

rheumatoid arthritis combined treatment with cyclosporine

EP ID EP83752
DOI -
Views 74
Downloads 0