Czy dostęp tylno-przyśrodkowy przy artroskopii tylnego przedziału stawu skokowego jest bezpieczny?
Journal Title: Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja - Year 2013, Vol 15, Issue 6
Abstract
Wstęp. Artroskopia tylnego przedziału stawu skokowego jest uważana za procedurę obarczoną ryzykiem powikłań neurologicznych i naczyniowych. Część autorów zaleca stosowanie jedynie dostępu tylno-bocznego uważając tylno-przyśrodkowy za obarczony ryzykiem powikłań. Celem badania była ocena marginesu błędu dopuszczanego przez stosowane dostępy artroskopowe do tylnego przedziału stawu skokowego.Materiał i metody. Przeprowadzono ocenę 20 badań rezonansu magnetycznego stawu skokowego. Wyznaczono przebieg dostępu tylno-przyśrodkowego i tylno-bocznego oraz obliczono kąt o jaki musiałoby zostać odchylone narzędzie, aby zagrozić strukturom pęczka naczyniowo-nerwowego. Dla każdego z dostępów oceniono także odległość między narzędziem umieszczonym bezpośrednio bocznie od ścięgna zginacza długiego palucha a pęczkiem naczyniowo-nerwowym. Wyniki. Średnie teoretyczne odchylenie narzędzia, które prowadziłby do kolizji ze strukturami pęczka naczyniowo-nerwowego wynosiło: dla dostępu tylno-przyśrodkowego 53,3° (zakres 37-70°), natomiast dla dostępu tylno-bocznego 30,75° (zakres 22-41°), p<0,05. Najmniejsza odległość dzieląca narzędzie od struktur pęczka naczyniowo-nerwowego piszczelowego-tylnego wynosiła: dla dostępu tylno-przyśrodkowego średnio 12 mm (zakres 5-15 mm), dla dostępu tylno-bocznego średnio 13 mm (zakres 8-18 mm), p>0,05.Wnioski. 1. Dostęp tylno-przyśrodkowy jest co najmniej tak samo bezpieczny przy artroskopii tylnego przedziału stawu skokowego jak dostęp tylno-boczny. 2. Nieprzekraczanie granicy ścięgna mięśnia zginacza długie palucha zapewnia co najmniej 5 mm odległości między narzędziami artroskopowymi a strukturami pęczka naczyniowo-nerwowego.
Authors and Affiliations
Andrzej Boszczyk, Stanisław Pomianowski
Keywords
Related Articles
- EP ID EP57343
- DOI -
- Views 92
- Downloads 0
Zastosowanie rekombinowanego czynnika krzepnięcia VIIa u pacjentów z operacyjną korekcją skoliozy metodą C-D
Wstęp. Rozwój technik operacyjnego leczenia schorzeń kręgosłupa zmusza badaczy do poszukiwania czynników, które ograniczałyby utratę krwi, jak również zmniejszały krwawienie podczas tych procedur. Zwiększone krwawienie w...
Analiza powikłań po artroplastyce całkowitej kolana cementowaną endoprotezą kondylarną
Wstęp. Zaawansowana artroza kolana jest wskazaniem do totalnej alloplastyki i uważana jest za metodę z wyboru. Pozwala to na zniesienie dokuczliwego bólu i poprawienie wydolności kończyny.Materiał i metody. Analizie pod...
Principles of neuromobilization for treating musculoskeletal disease
Neuromobilization is a method of conservative treatment of disorders of neural tissue. The rationale for using neuromobilization in the treatment of musculoskeletal conditions is based on in vivo and in vitro studies whi...
The history of treatment for scoliosis in the Wielkopolska and Lubuska regions
This article presents the history of treatment for scoliosis in the Wielkopolska and Lubuska regions of Poland between 1840 and 2003. Surgical treatment for scoliosis was initiated by I. Wierzejewski, who worked in the f...
Arthroscopic Management of Anterior Instability of the Shoulder
Background. The aim of all shoulder joint stabilization surgery is to prevent further dislocation and restore anatomical continuity of the capsule-labral complex to the anterior and inferior edge of the glenoid. In this...