Czy stosowanie glikokortykosteroidów donosowych u dzieci jest bezpieczne?

Journal Title: Otolaryngologia Polska - Year 2015, Vol 69, Issue 1

Abstract

Czterdzieści lat temu w British Medical Journal ukazała się publikacja Nielsa Myginda dotycząca donosowego podawania w alergicznym nieżycie nosa aerozolu zawierającego dipropionian beklometazonu. Praca ta rozpoczęła nową erę w leczeniu chorób górnych dróg oddechowych zarówno o podłożu alergicznym, jak i niealergicznym. Niniejsza praca przedstawia aktualne koncepcje dotyczące glikokortykosteroidów podawanych donosowo w leczeniu chorób górnych dróg oddechowych, zwłaszcza alergicznego nieżytu nosa i zatok przynosowych.Niekwestionowaną zaletą donosowego podawania glikokortykosteroidów jest ich silne miejscowe działanie przeciwzapalne i niewielka biodostępność ogólnoustrojowa, dzięki której wywołują one niewiele działań niepożądanych, a charakter tych, które występują, jest łagodny. Główny mechanizm działania glikokortykosteroidów wynika z ich wiązania się z wewnątrzkomórkowym receptorem glikokortykosteroidowym i oddziaływaniem tego kompleksu na jądrowe cytoplazmatyczne czynniki transkrypcyjne. Glikokortykosteroidy hamują ekspresję genów kodujących czynniki odpowiedzialne za indukowanie i podtrzymywanie stanu zapalnego: cytokiny prozapalne, chemokiny oraz cząsteczki adhezyjne. Przypuszcza się, że glikokortykosteroidy wykazują również inne mechanizmy działania, niewymagające związania się z receptorami wewnątrzkomórkowymi, dzięki czemu hamują zarówno wczesną, jak i późną fazę reakcji alergicznej.Obecnie w Polsce zarejestrowane są następujące leki z tej grupy: beklometazon, budezonid, propionian flutikazonu, furoinian flutikazonu, furoinian mometazonu. Szczególne zainteresowanie budzą furoiniany, ponieważ boczny łańcuch estrowy tych cząsteczek czyni je bardzo lipofinymi, dzięki czemu łatwo przenikają przez nabłonek błony śluzowej nosa i fosfolipidy błony komórkowej.Zgodnie z obecnym stanem wiedzy, glikokortykosteroidy podaje się miejscowo w chorobach górnych dróg oddechowych o różnych mechanizmach zapalnych: alergicznym i niealergicznym nieżycie nosa (zwłaszcza NARES), ostrym zapaleniu zatok, przewlekłym zapaleniu zatok (zarówno z polipami nosa, jak i bez nich), przeroście migdałków oraz nieżycie nosa w przebiegu astmy oskrzelowej.

Authors and Affiliations

Anna Nowicka, Bolesław Samoliński

Keywords

Related Articles

Proces gojenia perforacji błon bębenkowych u szczurów

The aim of the study was otoscopical and histological evaluation of the rat's TM healing process. Material and methods : 56 male Wistar rats were used for the study. Fifty of them had TMs perforated bilaterally using CO2...

Diagnostyka i terapia nowotworów złośliwych głowy i szyi u ciężarnych

SUMMARY The coincidence of malignant disease during pregnancy is uncommon. The incidence of cancer in pregnancy has increased, due to the tendency to post-pone childbirth to an older age. Cancer complicates approximately...

Download PDF file
  • EP ID EP52574
  • DOI -
  • Views 111
  • Downloads 0

How To Cite

Anna Nowicka, Bolesław Samoliński (2015). Czy stosowanie glikokortykosteroidów donosowych u dzieci jest bezpieczne?. Otolaryngologia Polska, 69(1), -. https://europub.co.uk/articles/-A-52574