Czy stosowanie glikokortykosteroidów donosowych u dzieci jest bezpieczne?
Journal Title: Otolaryngologia Polska - Year 2015, Vol 69, Issue 1
Abstract
Czterdzieści lat temu w British Medical Journal ukazała się publikacja Nielsa Myginda dotycząca donosowego podawania w alergicznym nieżycie nosa aerozolu zawierającego dipropionian beklometazonu. Praca ta rozpoczęła nową erę w leczeniu chorób górnych dróg oddechowych zarówno o podłożu alergicznym, jak i niealergicznym. Niniejsza praca przedstawia aktualne koncepcje dotyczące glikokortykosteroidów podawanych donosowo w leczeniu chorób górnych dróg oddechowych, zwłaszcza alergicznego nieżytu nosa i zatok przynosowych.Niekwestionowaną zaletą donosowego podawania glikokortykosteroidów jest ich silne miejscowe działanie przeciwzapalne i niewielka biodostępność ogólnoustrojowa, dzięki której wywołują one niewiele działań niepożądanych, a charakter tych, które występują, jest łagodny. Główny mechanizm działania glikokortykosteroidów wynika z ich wiązania się z wewnątrzkomórkowym receptorem glikokortykosteroidowym i oddziaływaniem tego kompleksu na jądrowe cytoplazmatyczne czynniki transkrypcyjne. Glikokortykosteroidy hamują ekspresję genów kodujących czynniki odpowiedzialne za indukowanie i podtrzymywanie stanu zapalnego: cytokiny prozapalne, chemokiny oraz cząsteczki adhezyjne. Przypuszcza się, że glikokortykosteroidy wykazują również inne mechanizmy działania, niewymagające związania się z receptorami wewnątrzkomórkowymi, dzięki czemu hamują zarówno wczesną, jak i późną fazę reakcji alergicznej.Obecnie w Polsce zarejestrowane są następujące leki z tej grupy: beklometazon, budezonid, propionian flutikazonu, furoinian flutikazonu, furoinian mometazonu. Szczególne zainteresowanie budzą furoiniany, ponieważ boczny łańcuch estrowy tych cząsteczek czyni je bardzo lipofinymi, dzięki czemu łatwo przenikają przez nabłonek błony śluzowej nosa i fosfolipidy błony komórkowej.Zgodnie z obecnym stanem wiedzy, glikokortykosteroidy podaje się miejscowo w chorobach górnych dróg oddechowych o różnych mechanizmach zapalnych: alergicznym i niealergicznym nieżycie nosa (zwłaszcza NARES), ostrym zapaleniu zatok, przewlekłym zapaleniu zatok (zarówno z polipami nosa, jak i bez nich), przeroście migdałków oraz nieżycie nosa w przebiegu astmy oskrzelowej.
Authors and Affiliations
Anna Nowicka, Bolesław Samoliński
Keywords
Related Articles
- EP ID EP52574
- DOI -
- Views 106
- Downloads 0
Presentation, diagnosis and management of neck abscesses in children
The aim of the study was to analyze the presenting signs and symptoms, diagnostic procedures, clinical course, pathogenic organisms and management of neck abscesses in children. Materials and methods: This retrospective...
Przeznosowe dojście mikroskopowe w operacji naczyniakowłókniaka nosogardła
Wstęp: Naczyniakowłókniak młodzieńczy jest rzadkim, niezłośliwym guzem naczyniowym wychodzącym z nosogardła. Leczeniem z wyboru jest operacja. W ostatnich latach duże znaczenie w leczeniu chirurgicznym tego guza mają tec...
Errata do artykułu: ,,Endoskopowe leczenie olbrzymich kostniaków podstawy czaszki’’ [Otolaryngol Pol 2011; 65 (6): 410– 413]
Orbital tumors in material of Department of Head and Neck Surgery and Oncological Laryngology of Greater Poland Cancer Center 2007-2010
SUMMARY Introduction: Tumors of the orbit are diagnosed sporadically. Based on the tumor registry of the American Cancer Society the incidence of tumors of the orbit is assessed at fewer than 1 per 100 000 persons. Tumor...
Subglottic stenosis in Wegener’s granulomatosis – a diagnostic and therapeutic problem
Wegener’s granulomatosis (WG) is a disease caused by necrotising vasculitis of small and middle blood vessels of upper and lower respiratory tract and kidneys of unknown etiology. ENT symptoms develop in more than 90% of...