Dakarbazyna jako lek przeciwczerniakowy i referencyjny dla nowych programów terapeutycznych
Journal Title: Advances in Hygiene and Experimental Medicine - Year 2011, Vol 65, Issue 0
Abstract
Czerniak jest nowotworem wywodzącym się z melanocytów, komórek pochodzenia neuroektodermalnego. Leczenie pacjentów z czerniakiem jest trudne ze względu na agresywny przebieg choroby oraz wczesne i liczne przerzuty. Podstawową metodą jest operacyjne usuwanie zmiany, co może być skuteczne jeżeli zostanie wykonane we wczesnym stadium rozwoju nowotworu. Natomiast mediana przeżycia chorych z czerniakiem w fazie przerzutów jest ciągle poniżej jednego roku. W 2011 roku zarejestrowano nowe leki przeciw czerniakowi w fazie przerzutów, ipilimumab i vemurafenib, które mogą przynieść przełom w walce z tym nowotworem. Potrzeba jednak czasu, aby stwierdzić czy któryś z nich zastąpi dakarbazynę, która od wielu lat stosowana jest w leczeniu pacjentów z czerniakiem w stadium IV, chociaż obiektywną odpowiedź kliniczną uzyskuje się zaledwie u 10–15% pacjentów. Mechanizm działania dakarbazyny przypuszczalnie polega na metylacji zasad purynowych w DNA. Jej mała skuteczność terapeutyczna wynika z szybkiego i efektywnego usuwania uszkodzeń DNA przez systemy naprawy. U podłoża małej skuteczności leków stosowanych w terapii czerniaka leży również zakres i charakter zmian w szlakach sygnałowych w komórkach tego nowotworu. Żadna z wcześniej podjętych prób kojarzenia dakarbazyny z innymi chemioterapeutykami nie przyniosła zadowalających wyników. Wyższe odsetki odpowiedzi obserwowane u pacjentów nie przekładały się na poprawę wskaźników przeżyć, natomiast często oznaczały nasilenie działań niepożądanych. Pewne nadzieje pokłada się w stosowaniu dakarbazyny w połączeniu z terapią celowaną lub immunoterapią, które to podejścia już przyniosły obiecujące wyniki w badaniach klinicznych. W pracy przedstawiono stan wiedzy na temat molekularnych mechanizmów działania dakarbazyny oraz jej analogu temozolomidu, z uwzględnieniem ostatnich wyników badań klinicznych opisujących ich zastosowania w terapiach złożonych.
Authors and Affiliations
Kamila Koprowska, Małgorzata Czyż
Keywords
Related Articles
- EP ID EP66569
- DOI -
- Views 176
- Downloads 0
Intracellular glutathione level and efflux in human melanoma and cervical cancer cells differing in doxorubicin resistance
Introduction: Drug resistance continues to be a major problem in cancer treatment. Occurrence of this phenomenon is often associated with altered levels of glutathione (GSH) and GSH-related enzymes. The aim of the study...
Badania nad łojotokowym zapaleniem skóry. Część I. Rola wybranych cytokin w patogenezie łojotokowego zapalenia skóry
Wstęp: Etiologia łojotokowego zapalenia skóry nie została do końca wyjaśniona. Wykazano związek między gęstością zasiedlenia skóry przez drożdżaki z rodzaju Malassezia a nasileniem objawów. Celem pracy była ocena poziomu...
Od tyrozyny do melaniny: ścieżki sygnalizacyjne i czynniki regulujące melanogenezę
Melaniny to naturalne pigmenty skóry, włosów i oczu. Można wśród nich wyróżnić brązowo-czarną eumelaninę i żółto-czerwoną feomelaninę. Biosynteza melanin odbywa się w melanosomach, które są wyspecjalizowanymi cytoplazmat...
Celery – cause of severe anaphylactic shock
Background: We present a case of anaphylactic shock induced by celery ingestion in a 28-year old woman with pollinosis during allergen (50% birch, 50% grass) immunotherapy. Case Report: A female patient, aged 28 was adm...
Udział czynników genetycznych i środowiskowych w etiologii wrodzonego zarośnięcia przełyku i przetoki tchawiczo-przełykowej
Zarośnięcie przełyku i przetoka tchawiczo-przełykowa są poważnymi wadami wrodzonymi, których etiologia jest słabo poznana. Dotychczas opisano wiele czynników genetycznych mogących przyczynić się do wystąpienia omawianych...