"Duch jest zadatkiem naszego dziedzictwa w oczekiwaniu na odkupienie" (Ef 1, 14). Nowotestamentowe metafory Ducha Świętego jako przedsmak pełni zbawienia w życiu przyszłym.
Journal Title: Poznańskie Studia Teologiczne - Year 2017, Vol 31, Issue
Abstract
W niniejszym studium zaproponowano odmienne od tradycyjnego spojrzenie na osobę i dzieło Ducha Świętego. Chodzi o szczególne rozumienie przez Pawła oraz autora Listu do Hebrajczyków daru Ducha Świętego w życiu człowieka ochrzczonego. Według ich pneumatologii przebywanie Ducha Świętego w odrodzonym człowieku jest początkiem albo pierwszą częścią tego zupełnego zbawienia. Autorzy natchnieni wyjaśniają tę tajemnicę zbawczą posługując się metaforami. Pierwsza metafora „zadatek” (arrabōn) pochodzi z życia kupieckiego (2 Kor 1,22; 5,5; Ef 1,14). Oznaczała ona przedpłatę, zaliczkę albo zadatek, na którą przystawały obie strony zawierając umowę kupna-sprzedaży i która stanowiła gwarancję, iż słowo będzie dotrzymane i w ustalonym czasie zostaną uregulowane w całości zobowiązania finansowe. Nazywając Ducha Świętego arrabōn Paweł uczy, iż jest On w istocie jedynie zadatkiem, zaliczką albo przedsmakiem dziedzictwa Bożego i szczęścia we wieczności. Duch Święty jest zaliczką tego, co ma nadejść, a jednocześnie rękojmią i gwarancją wypłaty rzeczy niepomiernie większych, czyli pełni życia wiecznego. Druga metafora Pawła - „pierwocina” (aparchē; Rz 8,23), pochodzi z życia rolniczego. Termin ten określa to wszystko, co w danym okresie wegetacji wyrasta najszybciej, zwłaszcza pierwsze zboża i pierwsze owoce. Izraelici byli zobowiązani, aby pierwociny oddawać Jahwe. Naród wybrany wyrażał w ten sposób przekonanie, że wszystko należy do Boga, a ofiarowanie Mu części zbiorów, zwykle najlepszej, było znakiem oddania Mu wszystkiego.W pneumatologii św. Pawła Duch Święty jest gwarancją i rękojmią dziedzictwa wiecznego, które zostało obiecane wierzącym. Trzecia metafora Ducha Świętego jako zapowiedzi przyszłej pełni została zaczerpnięta z życia domowego. Autor Listu do Hebrajczyków nazywa Ducha Świętego pokarmem, którego kosztują (geuomai) ochrzczeni (Hbr 6,4). Degustacja nie jest spożywaniem potrawy, aby się nasycić, ale zjedzeniem jej niewielkiej części, aby jedynie poznać smak. Podobnie obcowanie z Duchem Świętym i pozostawanie Jego mieszkaniem jest dla chrześcijanina zaledwie kosztowaniem mocy przyszłego wieku (Hbr 6,5). Duch Święty jest tylko przedsmakiem tej uczty, jaka czeka wierzących we wieczności. Trzy metafory Ducha Świętego odwołujące się do arrabōn, aparchē i geuomai pozwalają dostrzec Jego dzieło w zupełnie nowej perspektywie. W obecnym eonie nasze możliwości odczuwania obecności Ducha Świętego, są zaledwie zadatkiem, przedpłatą, niewielką kwotą „akonto” wielkich bogactw przygotowanych dla wierzących w przyszłym świecie. Są one pierwociną z pola zapowiadającą wielki urodzaj ostateczny. Są przedsmakiem uczty wiecznej, jaką Bóg przygotował sprawiedliwym. Są rękojmią, poręką i gwarancją tego, iż przygotowane dla wierzących dziedzictwo będzie dla nich bezpiecznie zachowane i udzielone.
Authors and Affiliations
Piotr Ostański
Keywords
Related Articles
- EP ID EP298703
- DOI 10.14746/pst.2017.21.02
- Views 113
- Downloads 0
Revelation as the Thou of Jesus Christ Joseph Ratzinger’s/Pope Benedict XVI’s Contribution to a deeper Understanding of Revelation
The article discusses Pope Benedict XVI’s / Joseph Ratzinger’s understanding of revelation. It shows the bases for his understanding to be found in the theology of St. Bonaventure, more specifically in the Doctor Seraphi...
Droga do egzystencjalnego wymiaru buddyzmu Stephen Batchelor, Wyznania buddyjskiego ateisty, tłum. Berenika Janczarska i Ro- bert Sudół, Wydawnictwo Czarna Owca, Warszawa 2012, ss. 328.
Droga do egzystencjalnego wymiaru buddyzmu Stephen Batchelor, Wyznania buddyjskiego ateisty, tłum. Berenika Janczarska i Ro- bert Sudół, Wydawnictwo Czarna Owca, Warszawa 2012, ss. 328.
Jedyne Imię przynoszące zbawienie
Many New Testament texts bear witness to the faith of the first Christians in the saving power of the name “Jesus”. This faith is related to the Old Testament significance of giving the names of things and of persons by...
Smutek pocieszony. J. Ratzingera/Benedykta XVI traktat o radości
The hard facts of sin, evil, pain and – finally – death oppose the human desire and striving for joy. The severity and gravity of earthly existence and its finiteness question the possibility of experiencing authentic jo...
"Ku wolności wyzwolił nas Chrystus" (Ga 5, 1). Teologiczne aspekty ludzkiej wolności.
The discovery of universal freedom is an achievement of Saint Paul, and an achievement of the Church is a consequent propagation of this fact throughout the centuries. The Christian character of this discovery was alread...