Dworzec PKS w Kielcach jako przykład polskiej myśli modernistycznej
Journal Title: Środowisko Mieszkaniowe - Year 2015, Vol 14, Issue 14
Abstract
Po II wojnie światowej wszystkie miasta, którym nadano rangę miasta wojewódzkiego, rozwijały się prężnie, stając się centrami zakładów przemysłowych i fabryk. Za możliwością pracy podążali masowo mieszkańcy okolicznych wsi i miasteczek, którzy częściowo osiedlali się w nowo powstających osiedlach robotniczych, a częściowo dojeżdżali do pracy komunikacją publiczną. Taki rozwój miasta wpłynął na decyzję o konieczności budowy dworca autobusowego w latach 70. XX wieku. Dzięki założeniom, jakie przyjęli projektanci, udało się stworzyć niespotykany na ówczesne czasy obiekt o nowatorskim układzie komunikacyjnym, niespotykanej kompozycji, nowoczesnej bryle i najnowocześniejszych, dostępnych w kraju rozwiązaniach technicznych. Obiekt, dzięki unikatowej architekturze, szybko stał się wizytówką Kielc i chlubą mieszkańców. W okresie przemian nastąpiło zahamowanie zarówno rozwoju przemysłu jak i transportu publicznego. Nieremontowany obiekt zaczął niszczeć, a przedsiębiorstwo wraz z dworcem zostało sprzedane. Kielecki dworzec PKS wprawdzie uniknął losu wielu innych świetnych dzieł architektonicznych powojennego modernizmu, które zostały wyburzone lub przebudowane, jednak dalej postępuje degradacja tego obiektu, stanowiącego niezwykłą wartość kulturową.
Authors and Affiliations
Edyta Banachowska
Światło i ciemność
Światłość i ciemność. Dwa zjawiska zupełnie sobie przeciwstawne. Światło to prawda, która pozwala poznawać. Droga poznania to droga nawracania, zawracania z ciemności do światła. Światło rozumu, wiedzy, które nie rozgrze...
Wodne przestrzenie rekreacyjne
Zgodnie z zasadami projektowania zrównoważonego przestrzenie publiczne współczesnego miasta są kształtowane przede wszystkim z uwzględnieniem potrzeb ich użytkowników. Poza walorami estetycznymi, bogaty progra...
Wewnątrz – zewnątrz domu
Artykuł dotyczy zagadnień związanych z rekreacją, występującą w przestrzeniach architektonicznych jednorodzinnych domów zlokalizowanych w krajobrazie w terenach poza miastem. Funkcja wypoczynku odgrywa w przes...
Światło jako czynnik kompozycji przestrzennej
Działanie architekta polega na przekształcaniu przestrzeni. Wprowadza, zmienia lub likwiduje jej elementy co wpływa na kompozycję, a więc i wartościowanie formalne obrazu. Niemożliwe jest optymalne zakomponowanie wszystk...
Transparentność przegród w aspekcie relacji wnętrza i zewnętrza budynku
Relacja wnętrza budynku i jego przestrzeni zewnętrznej jest obecnie podstawowym komponentem w projektowaniu architektonicznym jako zintegrowanym całościowo zamysłem przestrzennym. Otwarcie budynku na kontekst najbliższeg...