Epidemiologia i własne doświadczenia w diagnostyce oraz leczeniu brodawczaków odwróconych nosa i zatok przynosowych
Journal Title: Otolaryngologia Polska - Year 2017, Vol 71, Issue 6
Abstract
Wprowadzenie: Celem pracy była analiza częstości występowania brodawczaka odwróconego w obrębie nosa i zatok przynosowych u chorych operowanych techniką endoskopową w Klinice Otolaryngologii, Onkologii Laryngologicznej, Audiologii i Foniatrii. Materiał i metody: W latach 2006–2016 z powodu chorób zatok przynosowych operowano w klinice 3574 chorych. Podstawą kwalifikacji do leczenia były: wywiad, badanie przedmiotowe i tomografia komputerowa zatok przynosowych w trzech płaszczyznach oraz badania laboratoryjne. Materiał opracowano na podstawie analizy danych z historii chorób. Analizie poddano wiek chorych, płeć, wyniki badania histopatologicznego zmian patologicznych usuniętych w czasie operacji. Wyniki: W badanym materiale wśród 3574 pacjentów operowanych techniką endoskopową z powodu przewlekłych zmian zapalnych, u 80 z nich (2,23%) – w tym u 31 kobiet (38,75%) i u 49 mężczyzn (61,25%) – na podstawie badania histopatologicznego postawiono rozpoznanie brodawczaka odwróconego. Największą grupę stanowili chorzy w wieku 60–70 lat (12,5% kobiet i 15% mężczyzn) oraz 50–60 lat (w tej grupie było 5% kobiet i 21,25% mężczyzn). W latach 2006–2016 każdego roku przeprowadzano różną liczbę zabiegów endoskopowych – od 264 (7,38%) w 2013 roku do 355 (9,93%) w 2016 roku. Liczba stwierdzonych brodawczaków odwróconych wahała się od 4 (1,23%) w 2007 roku oraz 2015 roku, do 12 (3,87%) w 2014 roku. W ostatnich 4 latach zaobserwowano wzrost występowania brodawczaków odwróconych. Wnioski: Spośród 3574 pacjentów operowanych techniką endoskopową z powodu przewlekłych zmian zapalnych, u 80 z nich stwierdzono brodawczaka odwróconego, co stanowiło 2,23% wszystkich przypadków. Dlatego wszyscy chorzy, u których planowany jest zabieg endoskopowy z powodu zmian zapalnych i przerostowych, powinni mieć wykonane badanie fiberoskopowe. Wznowy brodawczaków odwróconych stanowiły 17,5% wszystkich przypadków i występowały głównie u pacjentów ze współistniejącymi zmianami polipowatymi nosa i zatok przynosowych. Najbardziej wartościową metodą pooperacyjnej kontroli jego wznowy okazało się badanie fiberoskopowe.<br/><br/>
Authors and Affiliations
Joanna Nowosielska-Grygiel, Piotr Pietkiewicz, Kalina Owczarek, Jurek Olszewski, Jarosław Miłoński
Keywords
Related Articles
- EP ID EP245584
- DOI 10.5604/01.3001.0010.7195
- Views 61
- Downloads 0
Analysis of risk factors for oral cavity and oropharynx cancer in the authors’ own material
Introduction: The aim of the study was to analyse the risk factors for oral cavity and oropharynx cancer in peopled examined under the Head and Neck Cancer Awareness Week in 2016, Lodz. Material and methods. In Lodz, 21...
The use of laryngostroboscopy in diagnostics and results evaluation of treatment of patients with organic lesions in the larynx
Introduction: The aim of the work was to evaluate effects of the surgical treatment and postoperative rehabilitation of the patients with organic lesions of the larynx using laryngostroboscopy. Material and methods: A gr...
Chrzęstniak krtani
Chondroid tumors of the larynx are extremely rare and their develope and symptoms are difficult to diagnosis. The importance of well radiological diagnosis prior chirurgical treatment of chondroid tumors of the larynx is...
Trudności w leczeniu zakażeń pooperacyjnych – opis przypadku
Postoperative wounds infections due to surgical intervention of laryngeal cancer are serious therapeutic problem. This process led to the necrosis of surrounding tissues and in consequence prolongs the wounds healing and...
Zaburzenia połykania po laryngektomii całkowitej