Abstract

Kult Maryi istnieje w Kościele od początku i przybiera różne formy. Na szczególną uwagę w tym względzie zasługują pieśni religijne. Powstające śpiewy ku czci Matki Chrystusa były upowszechniane w wielu zbiorach pieśni kościelnych. Na przestrzeni XIX i XX w. do najbardziej znaczących należy zaliczyć śpiewniki zredagowane przez ks. M.M. Mioduszewskiego i ks. J. Siedleckiego ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego a Paulo. Przedmiotem niniejszego opracowania było ukazanie zmian zachodzących na gruncie pieśni maryjnych na przestrzeni XIX i XX w. w oparciu o przykłady zaczerpnięte ze wskazanych edycji. Podjęte studium pozwoliło stwierdzić, iż liczba pieśni maryjnych w kolejnych wydaniach śpiewnika Mioduszewskiego i Siedleckiego na przestrzeni XIX i XX w. była sukcesywnie zwiększana (przy jednoczesnym usuwaniu niektórych kompozycji, które nie spełniały wymogów przydatności liturgicznej lub „żywotności” oraz zamieszczaniu nowych śpiewów). Śpiewy maryjne były poddawane zmianom różnego rodzaju. Modyfikacje obejmowały warstwę melodyczną (pojedyncze nuty, fragmenty lub całe melodie), metrorytmiczną (usuwanie rytmu punktowanego, rozdrabnianie wartości rytmicznych, zmiany metrum). Utwory ku czci Matki Chrystusa były także niejednokrotnie transponowane. Zmiany objęły także warstwę tekstową (usuwanie lub addycja kolejnych zwrotek, transkrypcje, usuwanie archaizmów). Należy żywić nadzieję, iż podjęte studium będzie przyczynkiem do kolejnych badań nad polską pieśnią ku czci NMP w aspekcie jej przemian.

Authors and Affiliations