Fluktuacja barw i napięć – kameralistyka fortepianowa Eugeniusza Knapika
Journal Title: Notes Muzyczny - Year 2014, Vol 1, Issue 1
Abstract
Eugeniusz Knapik to kompozytor, pianista, pedagog. Urodził się 9 lipca 1951 w Kochłowicach. Studiował w latach 1970-76 kompozycję u Henryka Mikołaja Góreckiego i grę na fortepianie w klasie Czesława Stańczyka w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach. Jako kameralista był m. in. partnerem Kwartetu Śląskiego. W latach 2002-2010 był rektorem Akademii Muzycznej w Katowicach. Moim żywiołem jest niekończąca się fraza, która dąży do celu, który sobie wytyczyłem – stąd brak pulsu i wyraźnych podziałów. Wielorakość kontrapunktyczna, czyli faktura zwielokrotniona, daje właśnie efekt płynnej, pozbawionej ostrych cięć narracji. Nie można dotknąć jakiegoś punktu, muzyka stale się zmienia. Stale mamy do czynienia z fluktuacją barwy, napięcia. Ten fragment wypowiedzi Eugeniusza Knapika pochodzi z autoryzowanej rozmowy autora z kompozytorem na temat jego muzyki kameralnej (kwiecień 2011 roku w Akademii Muzycznej im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi). Knapik w kameralnych utworach fortepianowych ewokuje idee planowości, wykorzystuje zmienne faktury, wiele odcieni rozpiętej skali dynamicznej, zmienne tempa, artykulację, polirytmiczne układy, figury ostinatowe, fragmenty kadencyjne, szerokie frazy o klasycznym łukowaniu. Zabarwienie emocjonalne jego muzyce nadaje dysonansowa, atonalna harmonika, która często wraz z rozwojem utworu ma ujście ku pierwotnej tonalności systemu dur-moll. Idea nadrzędna realizowana w dźwiękach muzyki Knapika to nieustanna stymulacja świata wartości, nadającego sens istnieniu, rozbudzanie piękna w nas samych i w naszym życiu, uwrażliwianie na sztukę poprzez emocje. Artykuł zawiera krótki przewodnik po kompozycjach kameralistyki fortepianowej Knapika, a także przykłady harmonii i oznaczeń o pewnej dowolności, których dokładna realizacja sprawia, że słuchacz nie słyszy pulsu, wewnętrznych ugrupowań metrycznych, lecz poddaje się fali muzycznej, która go niesie.<br/><br/>
Authors and Affiliations
Radosław Stefański
Jubileuszowy Rok Reformacji - słowo wstępne
Jubileuszowy Rok Reformacji - słowo wstępne<br/><br/>
Viola d’amore w XVII i XVIII wieku, cz. II
Viola d’amore – instrument ze strunami rezonansowymi, którego ostateczny kształt konstrukcyjny ustalił się w XVIII w. – jest chordofonem smyczkowym o budowie zbliżonej do sopranowej lub altowej violi da gamba. W kolejnyc...
The life and works of Sergei Bortkievich (1877-1952), part 3 – Dance idiom in Bortkievich’s oeuvre
Manifestations of dance inspirations can be found in most of Sergei Bortkievich’s works. Among them are both numerous examples of different stylisations, frequent references to the suite form and pieces in which the com...
XIX Międzynarodowy Konkurs Muzyki Kameralnej im. Kiejstuta Bacewicza. Reminiscencje konkursowe
XIX Międzynarodowy Konkurs Muzyki Kameralnej im. Kiejstuta Bacewicza. Reminiscencje konkursowe<br/><br/>
Opracowania cyklów mszalnych w twórczości Marcina Żebrowskiego i Johanna Aloisa Lamboya
Klasztor paulinów na Jasnej Górze pełnił istotną funkcję w dziejach polskiej kultury muzycznej. Wokalno-instrumentalna kapela, której szczytowy rozwój przypadł na drugą połowę XVIII w., uświetniała oprawę liturgii sprawo...