Formazione permanente come strumento di satificazione dei presbiteri

Apply

Formazione permanente come strumento di satificazione dei presbiteri

Journal Title: Teologia i Człowiek - Year 2017, Vol 37, Issue 1

Abstract

Formacja prezbitera trwa przez całe jego życie i obejmuje całą jego osobę. Formacja permanentna jest wymogiem biorącym początek i rozwijającym się od chwili przyjęcia sakramentu święceń, przez który kapłan nie tylko jest „konsekrowany” przez Ojca, „posłany” przez Syna, lecz także „ożywiony” przez Ducha Świętego. Celem formacji permanentnej jest stopniowe objęcie i przeniknięcie całego życia i działania prezbitera w wierności otrzymanemu darowi. Istotnie, prezbiter, jako człowiek usytuowany historycznie, potrzebuje doskonalić się we wszystkich aspektach swojego życia ludzkiego i duchowego, mając na celu dojście do takiego upodobnienia do Chrystusa, by stało się ono zasadą, która wszystko obejmuje. Formacja permanentna musi być tak zaplanowana i rozwijana, by wszyscy prezbiterzy mogli zawsze ją otrzymywać, z uwzględnieniem możliwości i aspektów związanych z wiekiem, warunkami życia i powierzonymi zadaniami. Taka formacja powinna zapewniać i harmonizować cztery wymiary formacyjne, tj. ludzki, duchowy, intelektualny i duszpasterski. Ponadto winna systematycznie prezentować wybrane treści, oraz być podzielona na etapy i prowadzona ściśle określonymi metodami. W organizacji formacji permanentnej diecezje i Konferencje Biskupów mogą zaproponować prezbiterom liczne okazje sprzyjające formacji oraz różnorodne jej formy, jak np. spotkania kapłańskie, dni skupienia i rekolekcje, życie we wspólnocie kapłańskiej, kierownictwo duchowe. Odpowiedzialność za formację spoczywa na całym Kościele lokalnym i jego biskupie, kapłanach diecezjalnych, formatorach i rodzinach. Jednakże sam kapłan jest pierwszym i głównym odpowiedzialnym za własną formację stałą. Istotnie, na każdym kapłanie spoczywa zadanie wierności wobec daru Boga i procesu codziennego nawrócenia, które wypływa z samego daru.

Authors and Affiliations

Ryszard Selejdak

Keywords

sakrament święceń Jezus dobry Pasterz Lud Boży Kościół formacja permanentna prezbiter biskup formatorzy rodzina seminarium

Anna Emmanuela Klich, Chrystocentryzm hermeneutyki biblijnej Jana Pawła II w katechezach o psalmach i kantykach, Kraków, Wydawnictwo Naukowe UPJP II, 2014, ss. 394

Recenzja książki

EP ID EP406928
DOI 10.12775/TiCz.2017.001
Views 82
Downloads 0