Formazione permanente come strumento di satificazione dei presbiteri
Journal Title: Teologia i Człowiek - Year 2017, Vol 37, Issue 1
Abstract
Formacja prezbitera trwa przez całe jego życie i obejmuje całą jego osobę. Formacja permanentna jest wymogiem biorącym początek i rozwijającym się od chwili przyjęcia sakramentu święceń, przez który kapłan nie tylko jest „konsekrowany” przez Ojca, „posłany” przez Syna, lecz także „ożywiony” przez Ducha Świętego. Celem formacji permanentnej jest stopniowe objęcie i przeniknięcie całego życia i działania prezbitera w wierności otrzymanemu darowi. Istotnie, prezbiter, jako człowiek usytuowany historycznie, potrzebuje doskonalić się we wszystkich aspektach swojego życia ludzkiego i duchowego, mając na celu dojście do takiego upodobnienia do Chrystusa, by stało się ono zasadą, która wszystko obejmuje. Formacja permanentna musi być tak zaplanowana i rozwijana, by wszyscy prezbiterzy mogli zawsze ją otrzymywać, z uwzględnieniem możliwości i aspektów związanych z wiekiem, warunkami życia i powierzonymi zadaniami. Taka formacja powinna zapewniać i harmonizować cztery wymiary formacyjne, tj. ludzki, duchowy, intelektualny i duszpasterski. Ponadto winna systematycznie prezentować wybrane treści, oraz być podzielona na etapy i prowadzona ściśle określonymi metodami. W organizacji formacji permanentnej diecezje i Konferencje Biskupów mogą zaproponować prezbiterom liczne okazje sprzyjające formacji oraz różnorodne jej formy, jak np. spotkania kapłańskie, dni skupienia i rekolekcje, życie we wspólnocie kapłańskiej, kierownictwo duchowe. Odpowiedzialność za formację spoczywa na całym Kościele lokalnym i jego biskupie, kapłanach diecezjalnych, formatorach i rodzinach. Jednakże sam kapłan jest pierwszym i głównym odpowiedzialnym za własną formację stałą. Istotnie, na każdym kapłanie spoczywa zadanie wierności wobec daru Boga i procesu codziennego nawrócenia, które wypływa z samego daru.
Authors and Affiliations
Ryszard Selejdak
Z problematyki przemian i zagrożeń współczesnej rodziny
Niniejszy artykuł poświęcono problematyce przemian i zagrożeń współczesnej rodziny. Punktem wyjścia było scharakteryzowanie przeobrażeń rodziny w kontekście szerszych przemian społeczeństwa, uwzględniające trzy stadia w...
Wielbłąd w teologii arabsko-muzułmańskiej
W artykule omówiono kulturowe i teologiczne aspekty traktowania wielbłąda w świecie arabskim i muzułmańskim. Zwrócono uwagę na ważną rolę tego zwierzęcia w życiu koczowników i ich przetrwaniu na pustyni, jego wartość, a...
Daniel-Ange, Dalej niż śmierć. Wieczne Boże Narodzenie, Pelplin, Bernardinum, 2015, tłum. A. Frej, ss. 252
Recenzja książki
Cura e formazione delle vocazioni sacerdotali adulte
Powołania kapłańskie odkrywane w dojrzałym wieku – troska o nie i ich formacja W historii Kościoła fenomen powołań kapłańskich odkrywanych w dojrzałym wieku był zawsze obecny. Stanowił on jeden z bardzo ważnych „znaków...
Sprawozdanie z konferencji naukowej „Ars elegantiae – Toruńska Akademia Dyplomacji bł. P. G. Frassatiego”, Toruń, 1–2 marca 2016 r.
Sprawozdanie