Front włoski z czasów Wielkiej Wojny w zapiskach autobiograficznych Karola Bergera i Jerzego Alfreda Tomasza Kossowskiego
Journal Title: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, Sectio K: Politologia - Year 2016, Vol 0, Issue 2
Abstract
Wielka Wojna to „konflikt zbrojny, który radykalnie zmienił oblicze dziewiętnastowiecznego świata”. Dawny porządek spokoju i nadziei rozpadł się. Nic, co wydawało się trwałe i niezmienne, po tym wielkim starciu nie wróciło już na swoje miejsce, nie było już bowiem żadnego „swojego miejsca”. Polska w chwili wybuchu Wielkiej Wojny pozostawała pod zaborami, podzielona pomiędzy Rosję, Niemcy i Austrię, była pozbawiona własnej państwowości. Polacy, nie mogąc o sobie niezależnie stanowić, zostali przymusowo wcielani do wojska zaborcy w zależności od terytorium, jakie zamieszkiwali; zmuszono ich do przywdziania uniformów obcych, zaborczych armii, w konsekwencji musieli do siebie strzelać i wzajemnie się zabijać. Wojna 1914–1918 to jednak pierwszy konflikt, w którym bezpośrednio zaangażowali się wszyscy trzej zaborcy, w związku z czym zrodziła ona wśród Polaków głęboką nadzieję na odzyskanie niepodległości. Służba w armii austro-węgierskiej początkowo nie przynosiła ujmy Polakom ze względu na prowadzoną przez Wiedeń politykę pozwalającą na zachowanie w jakimś stopniu „narodowego statusu”, ale sytuacja zmieniła się drastycznie wraz upływem czasu. Karol Berger i Jerzy Alfred Kossowski, uczestnicy i świadkowie walk na froncie włoskim, w swoich autobiograficznych zapisach przedstawili nam szczegółowe opisy tego frontu, które obnażają tragedię walk tam rozgrywanych, ale jednocześnie ujawnili okrucieństwo samej wojny. Uświadamiamy sobie jednak, że Polacy, a konkretnie Berger, czynili wszystko, aby oswoić tamtą straszną wojnę i nadać jej w miarę możliwości jakieś ludzkie oblicze, stworzyć choćby surogat życia i normalnego współistnienia. Dzięki Kossowskiemu i jego działaniom podczas pierwszej wojny światowej nie doszło do zbombardowania Wenecji, a dokładniej samego jej serca, tj. Placu św. Marka z jego Bazyliką. Zapiski autobiograficzne, o których mowa, pokazują, jak bardzo obu uczestnikom wojennych zmagań drogi był mit Italii i jak wiele robili, aby nie pozwolić się zniszczyć machinie zła. Zarówno przez drobne gesty (postawa Bergera) czy spektakularne działania (postawa Kossowskiego) czynili wszystko, aby opanować „nieopanowane” okrucieństwo wojny.
Authors and Affiliations
Iwona Dorota
Keywords
Related Articles
- EP ID EP316025
- DOI 10.17951/k.2016.23.2.247
- Views 52
- Downloads 0
Struktury sieciowe europejskiego ruchu politycznego Zielonych
W nawiązaniu do badań naukowych Donatelli Della Porty, Mario Dianiego oraz Manuela Castellsa, związanych z sieciowością ruchów społecznych, autor niniejszego artykułu podjął próbę przeniesienia powyższych rozważań na poz...
Partnerstwo strategiczne Gruzji ze Stanami Zjednoczonymi Ameryki w latach 1992–2009
W artykule przedstawiono relacje Gruzji ze Stanami Zjednoczonymi Ameryki w latach 1992–2009. Ramy czasowe nie zostały wybrane przypadkowo i odnoszą się do daty nawiązania relacji bilateralnych między państwami 23 kwietni...
The Migration Waves and the Public Opinion in Bulgaria
The article analyzes the attitude of the Bulgarian population against immigrants, which is expressed in its protest activities, in the media, scientific and other public appearances of celebrities. Furthermore, analyzes...
Referendum in the Czech Republic and Slovakia
For more than 80 years the Czechs and the Slovaks have been functioning within one political, economic and social system. Various political and economic circumstances resulted in the division of Czechoslovakia to the Cze...
Irańska ropa naftowa. Znaczenie strategiczne i symboliczne
Analiza strategicznego znaczenia ropy naftowej jako jednego z podstawowych surowców irańskiej gospodarki i czynnika regulującego w dużym stopniu stosunki międzynarodowe musi zostać dopełniona o dogłębną analizę ropy naft...