Η αριστοτελική σκέψη για το θέατρο και το χορό: Σύνδεση με το σήμερα
Journal Title: Conatus - Journal of Philosophy - Year 2017, Vol 2, Issue 1
Abstract
Ο Αριστοτέλης ασχολήθηκε με πολλές εκφάνσεις της ανθρώπινης δημιουργίας και πρωτοτυπίας, και δεν θα μπορούσε φυσικά να παραλείψει τον τομέα της τέχνης.Το θέατρο στην αρχαία Ελλάδα συνιστούσε αναπόσπαστο κομμάτι της παιδείας των κατοίκων μιας πόλης, και το οποίο συνδύαζε, μεταξύ άλλων, τον χορό, το τραγούδι και την υποκριτική. Ο ίδιος ο φιλόσοφος ασχολήθηκε εκτενώς με το θέμα του θεάτρου και του χορού στο έργο του Περί Ποιητικής. Μεγάλη έμφαση έδωσε στην τραγωδία, για την οποία έδωσε ορισμό και προϋποθέσεις, ενώ διαχώρισε τις δομικές μονάδες της σε κατά ποιόν και κατά ποσόν μέρη. Με τον χορό (<όρχησις) ο Αριστοτέλης ασχολήθηκε κυρίως στο πλαίσιο της τραγωδίας, και συγκεκριμένα μίλησε για την Πάροδο, το εισόδιο τραγούδι του Χορού, και για τα Στάσιμα, τα χορικά κομμάτια που διέκριναν μεταξύ τους τα επεισόδια. Ταυτόχρονα, η ενασχόληση του φιλοσόφου δεν περιορίστηκε μόνο στο πλαίσιο του θεάτρου, αφού εξέφρασε επιχειρήματα σχετικά με τη θέση του χορού στην εκπαίδευση, σημειώνοντας ότι ο χορός αποτελεί πηγή διανοητικής - πνευματικής και αισθητικής ικανοποίησης του ανθρώπου. Ο ίδιος ο φιλόσοφος τασσόταν κατά του επαγγελματισμού στο χορό, όπως ευρύτερα και με άλλες ενασχολήσεις υψηλού επιπέδου (π.χ. πρωταθλητισμός). Με τον έντεχνο χορό ο φιλόσοφος ασχολήθηκε μόνο ως μέρος θεατρικού έργου, σε αντίθεση με τη σημερινή εποχή, όπου πλέον ο έντεχνος χορός έχει «αυτονομηθεί», αποκτώντας τη δική του υπόσταση, δίχως να αποτελεί αυστηρά μέρος θεατρικού έργου.Παράλληλα, όμως, αναγνώρισε την αξία ευρύτερα του χορού ως μέρους της ανθρώπινης ύπαρξης. Σε συνάρτηση, λοιπόν, με το σήμερα, κορυφαίοι σκηνοθέτες και χορογράφοι παγκόσμιας ακτινοβολίας του 20ου και 21ου αιώνα ασχολήθηκαν με το αρχαίο ελληνικό θέατρο και την αντίληψη περί αξίας της παραστατικής τέχνης, ορμώμενοι από τις βασικές αριστοτελικές θέσεις κατανόησης και δόμησης μιας παράστασης (Stanislavski, Brecht / Duncan, Graham κ.ά.), συχνά εξελίσσοντάς τες ή αποδομώντας τες.
Authors and Affiliations
Αλίκη Δερμάτη
Keywords
Related Articles
- EP ID EP453589
- DOI 10.12681/conatus.16039
- Views 57
- Downloads 0
Η Πραγματεία περί των αρετών (1949) και Κάπου στο ανολοκλήρωτο (1978)
Στο πεδίο της πρωτότυπης φιλοσοφικής δημιουργίας –διότι υπήρξε και εκλεκτός ιστορικός της φιλοσοφίας, ιδίως με τη διδακτορική διατριβή του Η οδύσσεια της συνείδησης στην ύστερη φιλοσοφία του Schelling (1933)–, παράλληλα...
Η έννοια του «έργου τέχνης» στον Arthur Danto: Συλλογιστική πορεία και μεθοδολογική προσέγγιση
Η πραγμάτευση της έννοιας «έργο τέχνης» στον Arthur Danto λαμβάνει χώρα κάτω από τη διττή οπτική της Τέχνης της ίδιας ως διαδικασίας παραγωγής και της Φιλοσοφίας–Θεωρίας της Τέχνης ως μέσου αξιολόγησης στη βάση του Ιστορ...
Αξιολόγηση της κρεοφαγίας: Μία προσπάθεια χειραφέτησης
Η ψευδαίσθηση που έχουμε, ότι, υπερβαίνοντας και αψηφώντας τα υπάρχοντα κοινωνικά στερεότυπα, σχηματίζουμε απόλυτα ελεύθερα τις απόψεις και τη νοοτροπία μας, μάς εμποδίζει από το να αμφισβητήσουμε και να αναρωτηθούμε για...
Ηθική Ενίσχυση, Ελευθερία και το Μηχάνημα του Θεού
Ένα από τα πλέον αναπτυσσόμενα επί μέρους πεδία των γνωσιακών επιστημών είναι η επιστήμη της ηθικής. Προηγμένες τεχνικές της νευροεπιστήμης, όπως η νευροαπεικόνιση, καθώς και περίπλοκες φαρμακολογικές, ψυχολογικές και οι...
Η φαινομενικότητα της αέναης χρονικότητας ενός απατηλού «πάντα»
Ορίζοντας τη φιλοσοφία, ως τη διαδικασία του να ορέγεται τίς να γνωρίζει, τη μεθοδική δηλαδή και συστηματική ενασχόληση, η οποία εξωτερικεύεται και αποκρυσταλλώνεται σε διάφορες μορφές, την τακτική αναζήτηση της αληθούς...