Implantacja urządzeń do elektroterapii serca w dobie nowych leków przeciwkrzepliwych
Journal Title: W Dobrym Rytmie - Year 2014, Vol 3, Issue 32
Abstract
Optymalizacja terapii przeciwkrzepliwej u chorych kierowanych do implantacji urządzeń do elektroterapii serca (CIED) stanowi istotny problem kliniczny. Jest to związane nie tylko ze znaczną i wciąż rosnącą liczbą pacjentów mających wskazania do przewlekłej antykoagulacji, ale przede wszystkim z koniecznością wyważenia ryzyka powikłań krwotocznych oraz zatorowo-zakrzepowych związanych z procedurą implantacji. Szczególne wyzwanie dla lekarzy zajmujących się elektroterapią serca stanowią chorzy stosujący leki z grupy nowych doustnych antykoagulantów (NOAC). Z uwagi na ich profil farmakokinetyczny – odmienny od antagonistów witaminy K – postępowanie w tej grupie chorych wymaga szczególnej uwagi. W artykule w praktyczny sposób odpowiadamy na szereg pytań dotyczących NOAC w kontekście implantacji CIED. Rekomendacje te są znacznej mierze oparte na opinii ekspertów, jako że wciąż brakuje dużych badań klinicznych w grupie chorych leczonych NOAC poddawanych wszczepieniu CIED.<br/><br/>
Authors and Affiliations
Artur Fuglewicz, Piotr Niewiński
Keywords
Related Articles
- EP ID EP53690
- DOI 10.5604/18967892.1120875
- Views 80
- Downloads 0
Nagłe zatrzymanie krążenia u 15-letniej dziewczynki. Czy można było tego uniknąć?
W pracy przedstawiamy przypadek 15-letniej dziewczynki po nagłym zatrzymaniu krążenia (NZK) w mechanizmie migotania komór. Na podstawie wykonanej nieinwazyjnej diagnostyki kardiologicznej rozpoznano kardiomiopatię przero...
Kwalifikacja do uprawiania sportu u młodych dorosłych z zaburzeniami rytmu
Regularna aktywność fizyczna u osób zdrowych powoduje redukcję śmiertelności ogólnej i wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych o 20-30%, a u osób z czynnikami ryzyka choroby wieńcowej zmniejsza częstotliwość zdarzeń niep...
Patofizjologia komorowych zaburzeń rytmu serca
Komorowe zaburzenia rytmu serca występują rzadziej niż arytmie nadkomorowe i mogą przybierać różne formy – od pojedynczych dodatkowych pobudzeń komorowych, bigeminii, trigeminii i par po częstoskurcze komorowe (VT), trz...
Zaburzenia rytmu i przewodzenia w chorobach układowych tkanki łącznej. cz. 3. Toczeń rumieniowaty układowy
Choroby układowe tkanki łącznej – z uwagi na złożoną patofizjologię, zróżnicowane objawy oraz zajmowanie przez chorobę wielu układów, w tym układu sercowo-naczyniowego – są dla lekarzy poważnym wyzwaniem. Obejmują z różn...
STYMULACJA WIELOPUNKTOWA I WIELOMIEJSCOWA KOMÓR
Stymulacja resynchronizująca u chorych z niewydolnością serca, obniżoną frakcją wyrzutową i wydłużonym czasem trwania zespołów QRS stanowi standard leczenia. Niestety, mimo doskonalenia tej formy terapii wciąż u około 3...