Jak zarządzać zmieniającą się Europą: wyzwania nie tylko instytucjonalne

Journal Title: Zarządzanie Publiczne/Public Governance - Year 2015, Vol 0, Issue 2

Abstract

Unia po kryzysie jest spójniejsza i zdolna do szukania dobrych, niekonwencjonalnych rozwiązań, budzących jednak spore kontrowersje. Kryzys doprowadził do reform mechanizmów integracji europejskiej na bezprecedensową skalę. Komisja Europejskiej będzie teraz miała większą odpowiedzialność wykonawczą w obszarach związanych z zarządzaniem gospodarką w strefie euro. Rada Europejska przyjęła rolę quasi-legislacyjną. Parlament Europejski ciągle dorasta do swoich kompetencji, istotnie zwiększonych w traktacie lizbońskim. Zmieniła się też rola EBC, który jest m.in. zaangażowany w jednolity nadzór oraz system restrukturyzacji i uporządkowanej upadłości banków. W ostatnich latach zeuropeizowane zostały również niektóre obszary polityki uprawianej dotychczas na poziomie krajowym. UE uczestniczy w procesie decydowania o narodowych budżetach. Budzi to opory i wymusza poszukiwanie formuły podwójnej legitymizacji poprzez współpracę PE i parlamentów narodowych. Te ostatnie stały się także aktorami europejskimi poprzez mechanizm kontroli subsydiarności. Kolejnym wyzwaniem dla dobrego rządzenia w integrującej się Europie jest system decyzyjny dotyczący zmiany traktatów. W wypadku braku jednomyślności przyjmowane są rozwiązania w postaci międzynarodowych umów, w małym stopniu respektujących kryteria legitymizacji demokratycznej. Traktaty dają gwarancję przejrzystości procesu, a także tego, że w procesie decyzyjnym uczestniczą instytucje europejskie lub narodowe będące częścią demokratycznych mechanizmów rządzenia. Odejście nie tylko od metody wspólnotowej, ale i bazy traktatowej, pozbawia proces integracji tych gwarancji.

Authors and Affiliations

Danuta Hübner

Keywords

Related Articles

Od centralnego planowania do współzarządzania? Polski system edukacji w epoce zmiany paradygmatu administrowania

Celem artykułu jest analiza funkcjonowania administracji publicznej w Polsce z punktu widzenia ewolucji paradygmatów zarządzania publicznego (od public administration przez new public management po new public governance)...

Zrewidowany paradygmat systemowy. Wyjaśnienia i dodatkowe elementy w świetle doświadczeń państw postsocjalistycznych – część pierwsza

Termin paradygmat został wprowadzony do filozofii nauki przez Thomasa Kuhna, który posłużył się nim do określenia specyficznego podejścia wykorzystanego przez daną szkołę badawczą do analizowania przedmiotu badań. Badacz...

10.15678/ZP.2016.36.2.01

Zdaniem Jánosa Kornaia, mimo niewątpliwych walorów poznawczych książki Kapitał w XXI wieku, jej autor prezentuje cząstkową, zniekształconą analizę funkcjonowania systemu kapitalistycznego, która prowadzi go do błędnych w...

Ekonomia kosztów transakcyjnych: naturalne etapy rozwoju

Program badawczy, w którym uczestniczę wraz innymi przedstawicielami świata nauki, bywa nazywany ekonomią zarządzania, ekonomią organizacji lub ekonomią kosztów transakcyjnych. W części pierwszej wyjaśniam, że rządzenie...

Neoweberyzm (neo-Weberian state) jako sposób zarządzania w polityce innowacyjnej

Głoszona ostatnio, zwłaszcza po kryzysie lat 2008–2009, krytyka wykorzystywanych metod koordynacji polityki innowacyjnej (nowego zarządzania publicznego oraz governance) nie znalazła dotychczas odzwierciedlenia w zmianie...

Download PDF file
  • EP ID EP307730
  • DOI 10.15678/ZP.2015.32.2.01
  • Views 35
  • Downloads 0

How To Cite

Danuta Hübner (2015). Jak zarządzać zmieniającą się Europą: wyzwania nie tylko instytucjonalne. Zarządzanie Publiczne/Public Governance, 0(2), 5-14. https://europub.co.uk/articles/-A-307730