JAKOŚĆ ŻYCIA A UWARUNKOWANIA DIETETYCZNE CHORYCH Z CUKRZYCĄ LECZONYCH AMBULATORYJNIE

Apply

JAKOŚĆ ŻYCIA A UWARUNKOWANIA DIETETYCZNE CHORYCH Z CUKRZYCĄ LECZONYCH AMBULATORYJNIE

Journal Title: Pielęgniarstwo w Opiece Długoterminowej - Year 2017, Vol 3, Issue 3

Abstract

Wstęp Cukrzyca to postępujące, ogólnoustrojowe zaburzenia metabolizmu węglowodanów, lipidów oraz białek. Niebagatelny wpływ na możliwość zachorowania, przebieg choroby, sposób leczenia i ewentualność wystąpienia powikłań ma styl życia: sposób odżywiania, aktywność fizyczna, abstynencja od picia alkoholu i palenia tytoniu. W każdym z kilku typów cukrzycy cechą charakterystyczną jest występowanie hiperglikemii, spowodowane niedoborem insuliny o charakterze względnym lub bezwzględnym. Znaczące w procesie leczenia są aktywna postawa pacjenta, umiejętność samoopieki, samopielęgnacji i samokontroli oraz modyfikacji stylu życia na prozdrowotny. Cel pracy Zapoznanie się z wiedzą i umiejętnościami ankietowanych zarówno z interpretowaniem przez nich wyników otrzymywanych pomiarów glikemii w ramach samokontroli, trybem życia, aktywnością fizyczną, znajomością zasad diety i ich przestrzeganiem. Materiały i metody Badania ankietowe przeprowadzono wśród pacjentów Zespołu Przychodni „Sanitas” w Bydgoszczy korzystając z ankiety własnej konstrukcji badającej stan wiedzy na temat diety, stylu życia, samokontroli, występowania chorób współistniejących, stosowanych rodzajach insuliny, oraz BMI badanych. Jako drugiego narzędzia użyto wystandaryzowanej ankiety WHOQOLBREF badającej jakość życia w dziedzinach: fizycznej, psychologicznej, socjalnej i środowiskowej. Wyniki Uzyskane wyniki pokazują w jakim zakresie proces edukacji może być niekompletny i jakie informacje są niezbędne, aby poprawić współpracę pacjenta z zespołem leczącym. Zasady dietoterapii mają kluczowe znaczenie w procesie leczenia cukrzycy i są znane pacjentom w stopniu bardzo dobrym- 92,5% zna zasady prawidłowej diety, z czego 62,3% w stopniu doskonałym. Natomiast zastosowanie ich w codziennym życiu nastręcza ankietowanym wyraźne trudności, co skutkuje występowaniem powikłań aż w 88%. Istotne też są niedostatki edukacyjne na temat znaczenia wysiłku fizycznego, ponieważ osoby otyłe w grupie ankietowanej stanowią 52,85%. Dostosowania zakresu wysiłku fizycznego do indywidualnej wydolności chorych jest kluczowe, aby zmaksymalizować ich zaangażowanie. 64% respondentów oceniło jakość swego życia dobrze, natomiast zadowolenie ze swego zdrowia negatywnie oceniło 43% badanych. Wnioski 1. Wzrost wskaźnika BMI powoduję spadek oceny jakości życia. 2. Znajomość zasad diety przez pacjentów nie daje gwarancji ich przestrzegania. 3. Występowanie powikłań cukrzycy powoduje negatywną ocenę stanu swego zdrowia przez badanych. 4. Wiek, płeć, wykształcenie i miejsce zamieszkania nie wpływają znacząco na ocenę jakości życia przez ankietowanych.

Authors and Affiliations

Mirosława Pazderska

Keywords

OPIEKA PIELĘGNIARSKA NAD PACJENTEM Z ZESPOŁEM GUILLAINA-BARRÉ (analiza porównawcza przypadku polskiego i przypadku tureckiego)

Wstęp Zespół Guillaina–Barré to ostra zapalna polineuropatia demielinizacyjna o nieznanej przyczynie. Do rozwoju przyczyniają się różnego rodzaju infekcje, podane szczepionki. Cel Celem niniejszej pracy jest porównanie o...

EP ID EP303342
DOI 10.19251/pwod/2017.3(4)
Views 119
Downloads 0