Kliniczne postępowanie w bardzo ciężkiej postaci POChP
Journal Title: Palliative Medicine in Practice - Year 2009, Vol 3, Issue 3
Abstract
Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) dotyka 6% ogólnej populacji i jest na czwartym miejscu w Stanach Zjednoczonych pod względem przyczyny zgonów. Ciężką i bardzo ciężką postać choroby lekarze rozpoznają u odpowiednio 15% i 3% chorych na POChP. Wytyczne wprowadzają pewne zalecenia dotyczące opieki nad chorymi w najcięższych stadiach choroby, czyli - według GOLD - w POChP stopnia III i IV, z przewlekłą niewydolnością oddechową. Skuteczność stosowania wziewnych leków u bardzo ciężko chorych nie została jeszcze opisana. Systemy opieki zdrowotnej w wielu krajach refundują długotrwałą tlenoterapię u odpowiednio dobranych kandydatów. Obecnie niewiele dowodów przemawia za rutynowym stosowaniem mechanicznej wentylacji u pacjentów z hiperkapnią. Rehabilitację płucną powinno się uważać za istotny element leczenia również najciężej chorych. Jakkolwiek są dowody, że operacyjne zmniejszenie objętości płuc u wybranych chorych obniża śmiertelność oraz poprawia wydolność w czasie ćwiczeń i jakość życia, metoda ta wiąże się ze znaczną chorobowością i śmiertelnością pooperacyjną u pacjentów w najcięższych stadiach choroby. Mimo znacznego rozwoju w ciągu ostatnich 25 lat zarówno krótko-, jak i długoterminowe rezultaty przeszczepiania płuc są znacznie gorsze w porównaniu z odbiorcami innych miąższowych narządów. Ocena odżywienia i właściwa dieta są istotną składową opieki u pacjentów z przewlekłymi chorobami układu oddechowego. Morfina może natomiast znacznie zmniejszyć duszność, nie przyspieszając przy tym zgonu. Nie udowodniono znaczącej poprawy duszności u chorych otrzymujących leki anksjolityczne w porównaniu z placebo. Uzupełniające podawanie tlenu podczas wysiłku zmniejsza duszność wysiłkową i zwiększa tolerancję wysiłku u hipoksemicznych chorych. Nieinwazyjną wentylację stosuje się w czasie opieki paliatywnej w celu zmniejszenia duszności. Hipoksemiczni chorzy na POChP, wymagający długotrwałej tlenoterapii, mogą wykazywać zmniejszoną jakość życia związaną ze stanem zdrowia, pogorszenie funkcji poznawczych oraz depresję. Tylko niewielki odsetek chorych na ciężką postać POChP omawia ze swoim lekarzem zagadnienia związane z końcem życia.
Authors and Affiliations
Nicolino Ambrosino, Anita Simonds
Keywords
Related Articles
- EP ID EP84669
- DOI -
- Views 106
- Downloads 0
Rola farmaceuty w opiece paliatywno-hospicyjnej - aspekty organizacyjne i prawne
Światowa Organizacja Zdrowia zdefiniowała opiekę paliatywną jako aktywną, całościową opiekę obejmującą pacjentów z zaawansowaną postępującą chorobą. Jej realizacja wymaga zaangażowania interdyscyplinarnego zespołu, złożo...
Trudności w opiece paliatywnej u chorych z rozpoznanym szpiczakiem mnogim
Wstęp. W przypadku chorych na szpiczaka mnogiego opieka paliatywna obejmuje pacjentów nadal aktywnie leczonych onkologicznie oraz tych, u których odstąpiono od dalszego leczenia. Celem badania było ukazanie trudności, ja...
Stanowisko dotyczące postępowania przeciwbólowego u chorych na nowotwory
W Polsce na nowotwory złośliwe umiera w ciągu roku ponad 80 000 chorych. Ból może pojawiać się na każdym etapie choroby nowotworowej i występuje średnio u 50%, a w zaawansowanym okresie choroby - u ponad 75% chorych. Ból...
Kliniczne postępowanie w bardzo ciężkiej postaci POChP
Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) dotyka 6% ogólnej populacji i jest na czwartym miejscu w Stanach Zjednoczonych pod względem przyczyny zgonów. Ciężką i bardzo ciężką postać choroby lekarze rozpoznają u odpowie...