Komórki tuczne w infekcjach wirusowych[u][/u]
Journal Title: Advances in Hygiene and Experimental Medicine - Year 2012, Vol 66, Issue 0
Abstract
Wiele przesłanek wskazuje, że komórki tuczne współuczestniczą w mechanizmach obronnych skierowanych przeciwko wirusom oraz biorą udział w patomechanizmie chorób wirusowych. Komórki tuczne są bardzo liczne w miejscach stanowiących wrota zakażenia, co umożliwia im szybki i łatwy kontakt ze środowiskiem zewnętrznym i wnikającymi patogenami. Komórki te wykazują ekspresję receptorów rozpoznających cząsteczki PAMP pochodzenia wirusowego, w tym głównie receptory Toll-podobne (TLR3, TLR7/8 i TLR9), ale także cząsteczki RIG-I-podobne i NOD-podobne. Co więcej, komórki tuczne stanowią źródło wielu mediatorów, cytokin i chemokin, które modulują natężenie procesów zapalnych i regulują przebieg wrodzonej i nabytej odporności przeciwwirusowej. Pośrednich dowodów na rolę komórek tucznych w infekcjach wirusowych dostarczają także obserwacje kliniczne i wyniki badań prowadzonych na zwierzętach. Obecnie coraz więcej danych dokumentuje, że niektóre wirusy (wirus dengi, adenowirusy, hantawirusy, cytomegalowirusy, reowirusy, wirus HIV-1) mogą infekować komórki tuczne. Są także informacje, że w odpowiedzi na stymulację wirusami komórki tuczne mogą uwalniać mediatory preformowane oraz syntetyzować de novo eikozanoidy. Wiele danych wskazuje, iż pod wpływem wirusów komórki tuczne wydzielają cytokiny i chemokiny, w tym interferony i chemokiny będące chemoatraktantami komórek NK i limfocytów Tc. Niektóre informacje wskazują ponadto, że stymulacja komórek tucznych via TLR3, TLR7/8 i/lub TLR9 może wpływać na ich adhezję do białek macierzy pozakomórkowej, ekspresję wielu cząsteczek błonowych oraz chemotaksję. Krytyczna analiza aktualnych danych nie pozwala jednak na formułowanie jednoznacznych twierdzeń o roli komórek tucznych w mechanizmach obronnych rozwijanych
Authors and Affiliations
Piotr Witczak, Ewa Brzezińska-Błaszczyk
Keywords
Related Articles
- EP ID EP66681
- DOI -
- Views 158
- Downloads 0
Rola stresu oksydacyjnego i oksydazy NADPH w patogenezie miażdżycy
Reaktywne formy tlenu odgrywają istotną rolę w patogenezie miażdżycy. Głównymi mechanizmami odpowiedzialnymi za promiażdżycowe działanie RFT są: oksydacyjna modyfikacja lipoprotein niskiej gęstości, inaktywacja tlenku az...
Pheochromocytoma in pregnancy
Pheochromocytoma occurs with a frequency estimated at 2-7 per 100 000 pregnant women. Unrecognized, and thus untreated pheochromocytoma is associated with very high (40-50%) maternal and fetal mortality. Pheochromocytoma...
Deep vein thrombosis of the lower limbs in intravenous drug users
Addiction to intravenously administered drugs has been a serious epidemiological problem for years. Among the related health complications, deep vein thrombosis (DVT) is one of the most important. This paper provides an...
Selen w chorobie Gravesa-Basedowa
W pracy omówiono obecny stan wiedzy na temat roli selenu w chorobie Gravesa-Basedowa (Graves-Basedov’ disease – GBD). W ostatnim czasie, w patogenezie i przebiegu tej choroby, coraz więcej uwagi poświęca się zależności m...
Higiena radiacyjna w pracowniach radiologicznych
Cechą charakterystyczną radiologii zabiegowej są stosunkowo wysokie dawki promieniowania, na które narażeni są zarówno pacjenci, jak i personel medyczny. Uregulowania dotyczące tej działalności leczniczej są rozproszone...