Początkowe rozważania w artykule dotyczą znaczenia pojęcia kultura prawna w odniesieniu do stosunków międzynarodowych. Nie jest ono zdefiniowane ani wzmiankowane w żadnym dokumencie międzynarodowym. Zdaniem autora oznacza ono przede wszystkim przestrzeganie przez państwa zasad stosunków międzynarodowych i norm prawa międzynarodowego. W głównej części artykułu omówione zostały niektóre z tych zasad i norm. Występują one na dwóch poziomach. Jeden poziom to postępowanie państw w stosunkach międzynarodowych. Drugi poziom to postępowanie na arenie międzynarodowej osób reprezentujących państwa czyli tzw. czynnik ludzki. Kultura prawna odnosi się do obydwu poziomów. Końcowa część artykułu dotyczy kultury prawnej Unii Europejskiej. Autor podsumowuje wywody stwierdzeniem że w stosunkach międzynarodowych istnieje wiele zasad norm prawa i standardów postępowania a także wartości uznanych za nadrzędne ale problemem jest niedostateczna determinacja państw zwłaszcza wielkich mocarstw by cele polityki zagranicznej realizować wyłącznie środkami zgodnymi z kulturą prawną.