Kwestia polska a misja Rosji wśród Słowian

Apply

Kwestia polska a misja Rosji wśród Słowian

Journal Title: Przegląd Nauk Historycznych - Year 2015, Vol 0, Issue 2

Abstract

W pierwszej połowie XIX w. idea solidarności słowiańskiej stała się trwałym elementem ideologicznego i politycznego bytu wszystkich narodów słowiańskich pozbawionych własnej państwowości. Ideę tę rozumiano z jednej strony jako świadomość wspólnej historycznej przeszłości, w tym językowej, kulturowej i po części religijnej bliskości Słowian jako całości, z drugiej zaś jako potrzebę wzajemnego wspierania rozwoju oryginalnych języków i kultury narodów słowiańskich. Idea ta przeistoczyła się w istotny element formujących się ideologii narodowych, a jej głównym celem było wsparcie działań podejmowanych przez te narody w celu osiągnięcia równouprawnienia, a w dalszej perspektywie także niepodległości. Mimo tego, że idea jedności słowiańskiej i Rosji jako centrum odradzającej się Słowiańszczyzny utorowała sobie drogę w społeczeństwie rosyjskim, nie zyskała w nim dostatecznego wsparcia do dalszego rozwoju. Kwestia polska okazała się problemem, który w pierwszej połowie XIX w. uniemożliwił rosyjskim rządzącym eksploatację tej idei, a wykształconej elicie rosyjskiej okazanie jej pełnego poparcia. Z tego powodu oficjalne władze w Petersburgu zrezygnowały z włączenia idei o misji Rosji wśród Słowian do arsenału wykorzystywanych przez siebie środków ideologicznych. Gdy mówiono o jedności słowiańskiej, nacisk kładziono na współpracę w dziedzinie kultury, pokrewieństwo języka i tradycji, unikając najmniejszej nawet wzmianki na temat wspólnoty politycznej. O ile więc państwo i społeczeństwo rosyjskie deklarowały poparcie dla słowiańskich ruchów narodowościowych, o tyle od połowy stulecia ograniczały to wsparcie jedynie do narodów chrześcijańskich przebywających w granicach Imperium Osmańskiego.

Authors and Affiliations

Tina Georgiewa

Keywords

EP ID EP329822
DOI 10.18778/1644-857X.14.02.09
Views 38
Downloads 0