Liberalizm a dobro wspólne
Journal Title: Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie - Year 2016, Vol 0, Issue 23
Abstract
Artykuł dotyczy kwestii związanej z pewnym mankamentem liberalizmu, jakim jest brak koncepcji dobra wspólnego. Najpierw zostały zaprezentowane zasadnicze tezy liberalizmu, którego istotną cechą jest proceduralizm (sprawiedliwość społeczna polega na neutralności wobec dobra oraz oparciu się na umownych zasadach). Na tym tle pokazano, że istotną cechą państwa nie musi być neutralność, ponieważ prowadzi ona do problemów z rozstrzyganiem niektórych ważnych kwestii, np. aborcji, małżeństw. Ponadto życie człowieka oraz właściwe funkcjonowanie państwa winno zakładać jakieś ujęcie dobra wspólnego. Autor artykułu wspomina o czterech jego koncepcjach: liberalnej (dobrem wspólnym jest realizowanie indywidualnej wolności), arystotelesowsko-tomistycznej (dobro wspólne polega na rozwijaniu potencjalności rozumnej i wolnej natury człowieka), komunitariańskiej (związana z Arystotelesem, ale bardziej podkreśla społeczny aspekt, np. A. MacIntyre, Ch. Taylor, M. Walzer, A. Etzioni) oraz koncepcji J. Locke’a (dobro wspólne polega na zachowaniu własności poszczególnych osób).
Authors and Affiliations
Karol Jasiński
Keywords
Related Articles
- EP ID EP201414
- DOI 10.18276/skk.2016.23-20
- Views 141
- Downloads 0
Recenzja książki Polskie drogi do wolności. Kronika parafii Świętej Rodziny w Pile 6 października 1978 – 18 czerwca 1989, wybór, wstęp i opracowanie Jarosław Wąsowicz SDB, Piła 2015, ss. 276
brak
Kościół jako communio personarum w polskiej teologii uczestnictwa
Overusing the word community often leads to mixing this way of being with any other social structure. However, a community is such a relation of persons, in which the inner dimension of each of them is involved. Since on...
Interpretacja rzeczywistości społeczno-politycznej w świetle teori Henri de Lubaca
Die grundlegende Erfahrung des Menschen stellt nach Henri de Lubac die „communio“ dar. Das betrifft nicht nur die sakramentale Wirklichkeit sondern auch die soziale Dimension der Kirche. Diese Welt, die die Kirche bei de...
Janusz Lemański, Księga Rodzaju. Wstęp, przekład z oryginału, komentarz, nowy komentarz biblijny. Stary Testament I/1, rozdziały 1-11, Częstochowa 2013, ss. 571
brak
L’architettura sacra come il passaggio dal praxis alla theoria dell’architetto secondo la tradizione orientale
Artykuł traktuje o związku sztuki sakralnej chrześcijańskiej ogółem z życiem duchowym artysty. Autor prawdę o tworzeniu sacrum warunkuje życiem duchowym artysty wyrażanym w rozmaitych formach. Akcentuje przede wszystkim...