Małoocze i entropium u świnki morskiej
Journal Title: Weterynaria w Praktyce - Year 2013, Vol 10, Issue 7
Abstract
Małoocze i entropium u świnek morskich najczęściej występują razem jako wada wrodzona, która już u bardzo młodego zwierzęcia powoduje ból, dyskomfort i rozwój wrzodów rogówki. Najczęściej takie zmiany można obserwować u osobników z chowu wsobnego, natomiast czynniki toksyczne lub żywieniowe jedynie przyczyniają się do zaawansowania objawów klinicznych. Metodą z wyboru w przypadku korekcji entropium u świnek morskich jest radykalne postępowanie chirurgiczne. Jeśli zwierzę jest w dobrym stanie klinicznym i osiągnęło dojrzałość hodowlaną, nie należy zwlekać z zabiegiem.
Authors and Affiliations
Magdalena Szweda, Agnieszka Wieczorek
Keywords
Related Articles
- EP ID EP71369
- DOI -
- Views 235
- Downloads 0
Skóra też czasem „ściemnia” – dlaczego i kiedy skóra ulega hiperpigmentacji? Zaburzenia barwnikowe skóry psów i kotów – cz. I
Zabarwienie skóry zależy w głównej mierze od zawartych w niej barwników, z których najistotniejszym jest melanina wytwarzana przez komórki barwnikowe w procesie zwanym pigmentacją. Patologiczne nasilenie procesu pigmenta...
Serce płucne w przebiegu nadciśnienia płucnego – opis przypadku
Nadciśnienie płucne (NP; ang. pulmonary hypertension; PH) charakteryzuje nieprawidłowy wzrost ciśnienia w tętnicy płucnej, który może wystąpić w przebiegu chorób serca, płuc oraz naczyń płucnych. Określenie „serce płucne...
Zespolenia wrotno-układowe u psów – patofizjologia, diagnostyka, leczenie – cz. I
Zespolenie wrotno-oboczne (ZWO) występuje u psów różnych ras jako wada wrodzona lub nabyta wtórnie do chorób wątroby. Jest to patologiczne połączenie pomiędzy krążeniem wrotnym a systemowym, powodujące, że krew czynności...
Problemy zdrowotne i żywieniowe psów seniorów
Senior jest to popularna nazwa psa powyżej 6.-7. roku życia, a osobnik geriatryczny to bardzo stare zwierzę, w ostatniej fazie życia, w której wzrasta ryzyko zapadalności na choroby. Przyjmuje się, że maksymalna długość...
Chirurgia dróg oddechowych Syndrom brachycefaliczny – cz. III
Alapeksję opisuje się jako technikę alternatywną, którą można zastosować w przypadkach nadmiernej wiotkości chrząstek nosa, grożącej nawrotami zwężenia po konwencjonalnej resekcji klinowej (Ellison, 2004).