Mechaniczne wspomaganie rzutu serca. Przegląd metod i urządzeń
Journal Title: Inżynier i Fizyk Medyczny - Year 2017, Vol 6, Issue 1
Abstract
Niewydolność serca dotyka około 700 000 osób w Polsce, a na świecie około 2-3% populacji i jest obecnie jednym z największych wyzwań kardiologii. Najczęściej jest chorobą przewlekle postępującą. W zaawansowanych przypadkach, gdy leczenie farmakologiczne okazuje się nieskuteczne, istnieje potrzeba zastosowania urządzeń, które odciążają pracę serca i wspomagają jego rzut. W bardzo zaawansowanych przypadkach należy rozważyć przeszczep serca, lecz jest to metoda ograniczona dostępnością dawców, przez co jedynie niewielka część pacjentów ma wykonywany ten zabieg. Obecnie dostępne urządzenia są w stanie wspomagać lub częściowo zastąpić pracę serca. W zależności od wskazań i potrzeb urządzenia te mogą być stosowane: krótkotrwale w związku z zabiegami rewaskularyzacyjnymi tętnic wieńcowych, jako leczenie pomostowe do chwili przeszczepu serca oraz jako terapia zastępcza wobec przeszczepu. Urządzenia te możemy podzielić na: krótkoterminowe urządzenia zakładane do układu naczyniowego – kontrapulsacja wewnątrzaortalna, systemy Impella i Tandem Heart, systemy pozaustrojowego wspomagania krążenia – ECMO, wszczepialne urządzenia wspomagające pracę lewej komory lub obu komór serca oraz sztuczne serce TAH (Total Artificial Heart). Wśród wskazań do stosowania mechanicznego wspomagania rzutu serca można wymienić krańcową niewydolność serca, wstrząs kardiogenny, mechaniczne powikłania zawału, pooperacyjny zespół małego rzutu lub niewydolność przeszczepionego serca. Wybierając metodę, należy uwzględnić istotne przeciwwskazania, do których w zależności od wybranego urządzenia, możemy zaliczyć: wady zastawki aortalnej (zarówno zwężenie, jak i niedomykalność), obecność mechanicznej zastawki aortalnej, rozwarstwiający tętniak aorty, choroby naczyń uniemożliwiające dostęp naczyniowy. W ostatnich latach rozwijanych jest wiele urządzeń, które mają za zadanie wspomagać pracę serca, choć obecnie ich dostępność ograniczają wysokie koszty, w przyszłości urządzenia te staną się bardziej dostępne.
Authors and Affiliations
Arkadiusz Derkacz, Aleksandra Drabik, Fryderyk Menzel, Barbara Wita
Quo vadis, radiologia
Planowanie radioterapii dla pacjentów z protezami Cz. 1 Badania fantomowe
W pracy omówiono specyficzne problemy jakie pojawiają się podczas przygotowania planów leczenia radioterapią dla pacjentów z protezami. Proponowane rozwiązania mają na celu minimalizowanie błędów dozymetrycznych, na jaki...
Monitory medyczne – czy powinny powstać wymagania/zalecenia techniczne dla monitorów stosowanych w radioterapii?
Monitory medyczne stanowią ostatni element procesu obrazowania. Jest to prezentacja obrazów medycznych, uzyskanych z różnych systemów obrazowania medycznego: aparaty rtg, USG, MRI, TK, urządzenia medycyny nuklearnej. Są...
Akredytacja laboratoriów badawczych wykonujących testy urządzeń radiologicznych
Metody oceny parametrów biologicznych guza w oparciu o obrazy 18F-FDG-PET/CT w diagnostyce onkologicznej
Wczesne postawienie prawidłowej diagnozy, zwłaszcza w onkologii, pozwala na dobranie najbardziej odpowiedniego leczenia dla pacjenta. Badania radioizotopowe odgrywają kluczową rolę w ocenie czynności narządów i tkanek or...