Meropenem – rekomendacje terapeutyczne po 20 latach obecności na rynku farmaceutycznym
Journal Title: Advances in Hygiene and Experimental Medicine - Year 2014, Vol 68, Issue
Abstract
Meropenem jest pierwszym analogiem karbapenemu z grupą metylową, który znalazł zastosowanie w lecznictwie. Lek ten został zaakceptowany przez FDA (Food and Drug Administration) w 1996 r. Dostępne wyniki badań klinicznych oraz doniesienia naukowe wskazują na synergizm działania meropenemu w połączeniu z innymi chemioterapeutykami, w leczeniu wielu zakażeń bakteryjnych. W pracy, wykorzystując dostępne dane, przedstawiono wskazania do zastosowania omawianego antybiotyku w farmakoterapii chorób zakaźnych. Meropenem zawiera ugrupowanie metylowe, wprowadzenie grupy metylowej do układu sprzężonych pierścieni: β-laktamowego i pirolidynowego, pozwoliło zwiększyć odporność tej struktury na działanie enzymu dehydropeptydazy I (DHP-I). Umożliwiło to na kliniczne zastosowanie meropenemu bez konieczności łączenia go ze swoistymi inhibitorami DHP-I. Meropenem, podobnie jak pozostałe analogi karbapenemu jest przeznaczony do leczenia ciężkich zakażeń, szpitalnych i pozaszpitalnych. Oporność bakterii na terapię meropenemem może być skutkiem: działania karbapenemaz, zmniejszenia powinowactwa do PBP - penicillin binding proteins (głównie PBP 2 i PBP 3) oraz aktywacji pompy efflux (wyrzut antybiotyku na zewnątrz komórki). Dwudziestoletni okres stosowania w lecznictwie meropenemu może być przyczyną rozpowszechniania się metylo-β-laktamaz.
Authors and Affiliations
Magdalena Paczkowska, Piotr Garbacki, Przemysław Zalewski, Alicja Talaczyńska, Judyta Cielecka-Piontek
Keywords
Related Articles
- EP ID EP67349
- DOI -
- Views 167
- Downloads 0
Profil serologiczny chorych na twardzinę układową
Znaczenie różnicowania form prolaktyny u pacjentów z hiperprolaktynemią
Oznaczanie stężenia prolaktyny w medycznym laboratorium diagnostycznym jest najczęściej związane z weryfikowaniem przyczyny problemów z płodnością. Niejednokrotnie laboratoryjnie zdiagnozowana hiperprolaktynemia nie odzw...
Pathophysiological consequences of hemolysis. Role of cell-free hemoglobin
Abundant hemolysis is associated with a number of inherent and acquired diseases including sickle-cell disease (SCD), polycythemia, paroxysmal nocturnal hemoglobinuria (PNH) and drug-induced hemolytic anemia. Despite dif...
Wielofazowość antygenów rzęskowych u pałeczek Salmonella
U pałeczek Salmonella obserwuje się więcej niż jedną fazę antygenów rzęskowych, co jest uwarunkowane występowaniem jednego, dwóch lub trzech genów, które niezależnie od siebie kodują białko strukturalne witki rzęski o w...
DNA damage and apoptosis in blood neutrophils of inflammatory bowel disease patients and in Caco-2 cells in vitro exposed to betanin
Inflammatory bowel diseases (IBD) are chronic, relapsing, inflammatory disorders of the gastrointestinal tract, and continuing colonic inflammation is considered an important risk factor in the development of colorectal...