Abstract

Mikrobiota przewodu pokarmowego stanowi przedmiot uwagi wielu badaczy, lekarzy różnych specjalizacji oraz przemysłu, w związku z jej istotnym wpływem na odporność, procesy zapalne, hemostazę energetyczną i potencjał jaki drzemie w bakterioterapii. Wpływ bakterii na organizm rozpoczyna się już w okresie noworodkowym. Pierwsze bakterie z jakimi styka się noworodek pochodzą z mikrobiomu matki, dalsze nasilenie tego wpływu następuje podczas porodu. Noworodek podczas porodu ma kontakt z mikroorganizmami z pochwy i mikrobiotą fekalną matki, dzięki czemu możliwe jest ustanowienie własnej mikrobioty pokarmowej noworodka. Dzieci urodzone drogą cięcia cesarskiego są pozbawione tej możliwości, zatem mikrobiota ich jelit różni się od mikrobioty niemowląt, które przeszły przez kanał rodny. Cesarskie cięcie wiąże się z wystąpieniem niektórych choróbw późniejszym życiu, m. in. otyłości. Popularną praktyką jest modyfikowanie mikrobioty jelitowej poprzez podawanie probiotyków. Najpowszechniejszym wskazaniem do stosowania probiotyków jest obecnie biegunka. Coraz częściej probiotyki stosowane są również w innych wskazaniach, np. w prewencji martwiczego zapalenia jelit, choć nie ma wytycznych odnośnie ich rutynowego podawania noworodkom. Liczne badania wskazują,iż niektóre bakterie probiotyczne mogą być skuteczne w: zapobieganiu chorobom atopowym, skróceniu czasu trwania biegunki u dzieci i biegunki wywołanej antybiotykoterapią, zmniejszeniu częstości występowania i nasilenia martwiczego zapalenia jelit, łagodzeniu kolki jelitowej czy leczeniu zaparć. Niektóre szczepy są skuteczne w redukowaniu masy ciała. Regulacja mikrobioty jelitowej jest również stosowana przy leczeniu nawracających infekcji Clostridium difficile. W niniejszym artykule omówione zostaną niektóre z istotnych kwestii dotyczących mikrobioty, jej rozwoju, prawidłowego funkcjonowania oraz możliwych sposobów jej modyfikowania.

Authors and Affiliations