Mowa Zygmunta Janickiego OFM na pogrzebie ks. dra Józefa Krukowskiego, profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego i proboszcza parafii św. Floriana w Krakowie (10 grudnia 1900 roku)
Journal Title: Folia Historica Cracoviensia - Year 2014, Vol 20, Issue
Abstract
W dniu 10 grudnia 1900 roku odbył się w Krakowie pogrzeb ks. dra Józefa Krukowskiego (5 IX 1828 – 6 XII 1900), proboszcza krakowskiej kolegiaty św. Floriana, profesora i dziekana Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kazanie (mowę) na pogrzebie wygłosił franciszkanin o. Zygmunt Janicki. Studium prezentuje w pierwszej części curriculum vitae kaznodziei pogrzebowego. O. Z. Janicki (1867–1929) po święceniach kapłańskich (1889) pełnił posługę duszpasterską najpierw w klasztorze św. Kazimierza w Krakowie, następnie w Kętach, skąd po trzech latach powrócił do Krakowa. O. Janicki i współbracia zakonni, franciszkanie, na przełomie wieków podjęli nową formę pracy duszpasterskiej, jaką było głoszenie misji świętych, czyli kaznodziejstwo misyjno-rekolekcyjne. Tą działalnością objęli ówczesne parafie diecezji krakowskiej, tarnowskiej i przemyskiej (1897–1902); w latach 1906–1907 Wołyń, Podole i rozległą Ukrainę, a w roku 1912 ośrodki polonijne w USA. W latach 1911–1923 jako komisarz Ziemi Świętej na Polskę o. Zygmunt Janicki rozwijał ożywioną działalność, szerząc zainteresowanie ziemską ojczyzną Jezusa (w 1906 roku rozpoczął wydawanie kwartalnika „Głos Ziemi Świętej”; w latach 1907, 1909 i 1914 zorganizował trzy polskie pielgrzymki narodowe do Ziemi Świętej). W bardzo trudnych czasach I wojny światowej o. Janicki z wielkim hartem ducha i poświęceniem pełnił urząd prowincjała (1914–1924). Współcześni mu, doceniając działalność kaznodziejską o. Janickiego, nazwali go „głównym kaznodzieją patriotycznym” w Krakowie. O. Janicki zmarł 11 kwietnia 1929 roku. 15 kwietnia „tłumy ludu, dawno niewidziane […] łzami rzewnymi pożegnały tego, którego nauk słuchały chętnie i gromadziły się na nie zawsze licznie”. Druga część prezentowanego artykułu to analiza przemówienia, które o. Janicki wygłosił 10 grudnia 1900 roku na pogrzebie ks. dra Józefa Krukowskiego (1828–1900), proboszcza krakowskiej parafii św. Floriana, wcześniej profesora i dziekana Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kaznodzieja przedstawił zmarłego jako człowieka niepospolitego, pełnego charakterystycznych zalet i wyróżniającego się ze swego otoczenia. W metaforze aureoli nad głową zmarłego kaznodzieja pogrzebowy przedstawił jego trzy wielkie zasługi porównane do promieni. Pierwszym z nich było „święte kapłaństwo”, czyli życie kapłana, apostoła Jezusa i głosiciela Dobrej Nowiny. Drugim promieniem była jego wybitna uczoność; był to bowiem „mąż nauki” ozdobiony laurowym wieńcem chwały, który „mu uwiła nauka”. Trzecim wreszcie promieniem było jego „dobrze zrozumiane człowieczeństwo”; był to bowiem człowiek, „który umiał swoje ludzkie zadanie godnie wypełniać!” O. Janicki uznał w swojej mowie pogrzebowej, iż to wszystko stanowi jakby „tęczę trójbarwną, zawieszoną przez Stwórcę wszechmocy na znak pokoju i miłości” do śp. ks. dra Józefa Krukowskiego, i sprawia, że trzeba się nad tym wszystkim, co stanowiło życie i działalność zmarłego, „zadumać” i „pomyśleć”.
Authors and Affiliations
Jan Józef Janicki
Keywords
Related Articles
- EP ID EP169340
- DOI 10.15633/fhc.653
- Views 69
- Downloads 0
Żacząt igrzyska niewinne. Tumulty religijne i rytuały przejścia w XVI-wiecznym Krakowie (zamieszki religijne; przemoc; rytuały przejścia w XVI-wiecznym Krakowie)
Głównym celem artykułu jest analiza roli obrzędów przejścia w konfliktach religijnych między katolikami i protestantami we wczesnonowożytnym Krakowie. W artykule znalazło się kilka studiów przypadku tumultów religijnych...
Naród a eucharystia. Sekcja polska na XXIII międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym w Wiedniu (1912)
Kongresy eucharystyczne narodziły się we Francji, która od wieków wyróżniała się pośród narodów katolickich szczególnym kultem Najświętszego Sakramentu. Pierwszy światowy, międzynarodowy kongres został zorganizowany w 18...
Początki działalności domu rekolekcyjnego oo.Jezuitów w Czechowicach-Dziedzicach
Artykuł omawia fundację domu rekolekcyjnego oo. Jezuitów w Czechowicach-Dziedzicach, zapoczątkowaną w roku 1903.
„Ścisk na podatki, a suknia tak długa, że się po ziemi wlecze”, czyli o politycznym aspekcie mody w kazaniach ks. Józef Męcińskiego, wygłoszonych w lubelskim kościele św. Ducha w czasie Sejmu Wielkiego
Ksiądz Józef Męciński (1748–1814) to postać mająca od dawna swe miejsce zarówno w opracowaniach dotyczących dziejów polskiej homiletyki, jak i idei społeczno-gospodarczych czasów stanisławowskich. W latach 1786–1793 Męci...
Arcabas’s paintings in the Shrine of Our Lady of La Salette
Acting under the nickname Arcabas, Jean-Marie Pirot is a contemporary French religious painter, totally unknown in Poland. Arcabas’s artistic output is enormous, albeit difficult to catalogue. Today his works can be admi...