Możliwość ortodontyczno-chirurgicznej terapii pacjenta z rozszczepem wargi i podniebienia z wykorzystaniem metody osteogenezy dystrakcyjnej
Journal Title: Journal of Stomatology (Czasopismo Stomatologiczne) - Year 2013, Vol 66, Issue 3
Abstract
Wstęp. Niedorozwój szczęki w wymiarze przednio-tylnym jest często spotykany u pacjentów z rozszczepem wargi i podniebienia. Leczenie pacjentów z rozszczepem podniebienia pierwotnego i wtórnego jest z reguły wieloletnie i polega na stymulacji doprzedniego rozwoju szczęki w okresie wzrostu pacjenta metodami ortodontyczno-ortopedycznymi. Jedną z wykorzystywanych metod jest stosowanie maski twarzowej. W przypadku braku poprawy w kolejnym etapie stosuje się metodę ortodontyczno-chirurgiczną - osteogenezę dystrakcyjną, w której maska może stanowić dystraktor zewnętrzny. Cel pracy. Omówienie zaburzeń szkieletowych u pacjenta z rozszczepem wargi i podniebienia leczonego metodą ortodontyczno-chirurgiczną z zastosowaniem maski twarzowej. Materiał i metoda. Zaprezentowano przypadek dorosłego pacjenta, u którego w okresie wzrostu (stwierdzono zapadniętą okolicę podnosową, dominujący zarys brody, odwrotny nagryz w obrębie zębów siecznych, co sugerowało niedorozwój szczęki, potwierdzony badaniem cefalometrycznym), po przygotowaniu ortodontycznym aparatami stałymi zastosowano metodę osteogenezy dystrakcyjnej z użyciem maski twarzowej. Analizę porównawczą przeprowadzono po 11 latach od dystrakcji. Wyniki. Wyniki leczenia oceniane były na podstawie dokumentacji fotograficznej, warunków zgryzowych oraz badania cefalometrycznego w 3 przedziałach czasowych. Przed rozpoczęciem leczenia (T0), po aktywnym procesie dystrakcji (T1) oraz w czasie odległym 11 lat od zakończenia dystrakcji (T2). Uzyskano wysunięcie szczęki względem podstawy czaszki. Analiza wyników po 11 latach od zakończenia procesu aktywnej dystrakcji wskazywała na stabilny efekt wysunięcia szczęki i utrzymaną poprawę profilu twarzy. Podsumowanie. Z piśmiennictwa oraz własnych obserwacji longitudinalnych można sugerować, że zastosowanie metody osteogenezy dystrakcyjnej z użyciem maski twarzowej jako dystraktora w leczeniu niedorozwoju szczęki u pacjentów z rozszczepem jest korzystne.
Authors and Affiliations
Dorota Cudziło, Barbara Obłoj
Keywords
Related Articles
- EP ID EP57742
- DOI -
- Views 60
- Downloads 0
Impact of diode laser irradiation on the size of Enterococcus faecalis population in the canals of bovine teeth – an in vitro study
Aim of the study. To evaluate the impact of laser diode irradiation on the size of Enterococcus faecalis population in the canals of bovine teeth and to determine the minimum effective diode laser irradiation dose. Mater...
Evaluation of bacterial metabolic products in saliva after ozone treatment on the basis of nuclear magnetic resonance spectroscopy (NMR) – own investigations
Introduction. The presence of ‘Streptococcus mutans’ is considered to be the main cause of carious lesions. Ozone has, among others, antibacterial and remineralisation potential. Pyruvic acid, produced by cariogenic bact...
Quality of root canal fillings in radiographic examinations
Success or failure of endodontic treatment mainly depends on the quality of root canal fillings. In clinical conditions, radiographic or radiovisiographic (RVG) examination as well as computed tomography (CT) are the onl...
Relationship between gingival recessions and orthodontic treatment – review of literature
Gingival recessions are anomalies caused by an apical displacement of the gingival margin in relation to the cemento-enamel junction (CEJ) with the exposure of the root surface (buccal prevalence). Orthodontic treatment...
Materiały i środki stosowane przez lekarzy dentystów podczas leczenia endodontycznego – badanie ankietowe
Wprowadzenie: w ostatnich latach nastąpił burzliwy rozwój endodoncji. Jest wiele nowych materiałów oraz urządzeń stosowanych w leczeniu endodontycznym. Cel pracy: zebrano i zanalizowano dane dotyczące stosowanych metod i...