Myślenie obrazu – malarstwo holenderskie XVII wieku jako ontologia świata widzialnego

Apply

Myślenie obrazu – malarstwo holenderskie XVII wieku jako ontologia świata widzialnego

Journal Title: Studia z Historii Filozofii - Year 2019, Vol 10, Issue 2

Abstract

Celem niniejszej pracy jest pokazanie nieoczywistego związku pomiędzy materialną praxis wytwarzania obrazu, strukturą wiedzy nowoczesnej a ontologią świata. Twierdzę, że obraz jest czymś więcej niż przedstawionym na płótnie malarskim malowidłem, który możemy podziwiać. Sztuka baroku ze swoimi nowymi tematami oraz sposobami przedstawiania z jednej strony inauguruje nowy typ wiedzy wizualnej, zasadniczo różniący się od zaczarowanego porządku wiedzy przednowoczesnej, z drugiej strony jednak różnica ta nigdy nie była ani oczywista, ani kompletna. W swojej pracy przyjmuje tę niekompletność jako trop w sensie takim, jaki nadałby mu Bruno Latour, że nigdy nie byliśmy nowocześni. Obraz, tak jak go rozumiem, zarządza i konstruuje spojrzenie, lecz jednocześnie zakrywa performatywny (zaczarowany) spektakl, który generuje strukturę spojrzenia na poziomie materialnych zapośredniczeń, co oznacza, że bezpośrednia relacja pomiędzy podmiotem a przedmiotem nie pasuje ani do epistemologicznego, ani nawet estetycznego schematu analizy. Dlatego też antropologia obrazu wymaga refleksji ontologicznej osadzonej na niewyraźnej granicy pomiędzy zaczarowanym a odczarowanym światem.

Authors and Affiliations

Paweł Urbański

Keywords

Sendyka Roma, Od kultury ja do kultury siebie. O zwrotnych formach w projektach tożsamościowych, Universitas, Kraków 2015, ss. 451

Recenzja autorstwa Aleksandry Kondrat

O przeistoczeniu (1668) (przełożył i opracował Tomasz Gliński)

Przekład rozprawy Leibniza.

EP ID EP651916
DOI 10.12775/szhf.2019.022
Views 47
Downloads 0