Nauka o istotach niebiańskich w Księdze Daniela: kontynuacja wcześniejszych tradycji biblijnych oraz nowy wkład do angelologii Starego Testamentu
Journal Title: Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie - Year 2014, Vol 0, Issue 21
Abstract
Księga Daniela stanowi bardzo ważne świadectwo rozwoju nauki o istotach niebiańskich w tradycji biblijnej Starego Testamentu. Niektóre z motywów dotyczących istot niebiańskich występujące w tej księdze nawiązują do starych tradycji obecnych w religii Izraela, mianowicie ukazanie ich jako posłańców Boga (Dn 3,28; 6,23), nazywanie ich „synami Boga” (w Dn 3,35 istota niebiańska jest określona jako „syn bogów”) oraz „świętymi” (Dn 4,10.14.20; 7,21.22.25.27; 8,13.24.25), przedstawianie ich jako tłumaczy/interpretatorów objawienia przekazywanego w formie wizji (Dn 7,16; 8,16; 9,21-22; 10,5-11,2). Występująca w Księdze Daniela koncepcja niebiańskiego dworu JHWH, który tworzą istoty niebiańskie służące Bogu i oddające Mu cześć, pojawia się często w Starym Testamencie, co swoimi korzeniami sięga mitologicznej literatury starożytnego Bliskiego Wschodu. Najważniejszym jest jednak to, że w Księdze Daniela pojawia się w odniesieniu do nauki o istotach niebiańskich kilka motywów, które wcześniej nie występowały w Biblii Hebrajskiej, a są nimi następujące: użycie imion własnych, mianowicie „Gabriel” (Dn 8,16; 9,21) i „Michał” (Dn 10,13,21; 12,1), mówienie o liczbie istot niebiańskich (Dn 7,10), ukazanie ich funkcji jako czuwających, tj. strażników (Dn 4), przedstawianie ich statusu jako książąt narodów odgrywających istotną rolę w historii obejmującej zarówno sferę niebiańską, jak i ziemską (Dn 10-12). Dzięki obecności w Księdze Daniela nowych motywów dotyczących nauki o istotach niebiańskich księga ta w znaczący sposób ubogaca angelologię biblijną Starego Testamentu. Warto zwrócić uwagę na fakt, że nauka o istotach niebiańskich w Księdze Daniela została rozwinięta w późniejszej literaturze żydowskiej, zwłaszcza w pismach o charakterze apokaliptycznym i w zwojach z Qumran, jak również w tradycji chrześcijańskiej.
Authors and Affiliations
Marek Parchem
L’amministratore disonesto (Luca 16,1-9). Ma davvero?
Trudność przypowieści o nieuczciwym zarządcy (Łk 16,1-9) polega na tym, że czytelnik odnosi wrażenie, iż Jezus pochwala nieuczciwość. Próby rozwiązania tej trudności winny iść w dwóch kierunkach. Po pierwsze można zatrzy...
Bóg jako „bycie sensu”. Dowód na istnienie Boga Roberta Spaemanna
Robert Spaemann is the most eminent philosopher in Germany today. The reasonableness of faith in God constitutes one of most important themes of his philosophy. For this reason, he formulates a new proof of the existence...
Biblijne wzory osobowe jako tworzywo homiletyczne
The article based on the studies of three authors (Benedict XVI, M. Baranowski (OFMConv), G. Ravasi) presents selected Biblical personal examples and shows how to use them as homiletic material. The selection is extended...
Ewangeliczna wartość rodziny w Kościele i świecie według Synodów o Rodzinie
Autor ujmuje wartość małżeństwa i rodziny jako wspólnoty osób tworzących naturalne i eklezjalne środowisko przyjmowania i przepowiadania Ewangelii. Artykuł dotyczy zadań rodziny chrześcijańskiej wynikających z jej tożsam...
Poszukiwanie „objawień antropologicznych” w chrystologii. Wskazówki metodologiczne
Autor artykułu zaproponował wskazówki metodologiczne ważne w procesie wyprowadzania prawd antropologicznych z chrystologii. W tekście zaprezentowano doktrynę chrystologiczną wraz z jej współczesną reinterpretacją. Stanow...