Nawykowe zaparcie – czy można leczyć jednocześnie skutecznie i bezpiecznie?

Journal Title: Przewodnik Lekarza - Year 2005, Vol 82, Issue 10

Abstract

Zaparcie nawykowe jest coraz powszechniejszą dolegliwością mieszkańców krajów wysoko cywilizowanych, w ostatnim czasie także Polaków. Należy jednoznacznie odróżniać zaparcia nawykowe od zaparć spowodowanych czynnikami zewnętrznymi, np. przyjmowanymi lekami. Ze względu na przewlekły charakter dolegliwości, leczenie jest najczęściej żmudne, kosztowne i nie zawsze skuteczne. Mimo dostępnej na rynku szerokiej gamy preparatów zwalczających zaparcia wciąż nie jest łatwo osiągnąć sukces terapeutyczny przy zachowaniu pełnego bezpieczeństwia stosowania. Najcięższe zaparcia, oporne na leczenie zachowawcze i stanowiące bezpośrednie zagrożenie dla chorych, są wskazaniem do leczenia chirurgicznego.

Authors and Affiliations

Arkadiusz Bednarczuk, Grażyna Rydzewska

Keywords

Related Articles

Role of statins in the treatment of heart disease. Heart failure

Statins are the strongest hypolipeamic agents lowering cholesterol fraction LDL-C. Many clinical analyses proved that therapy with statins decreases the risk of coronary disease, death, stroke and arteriosclerosis of p...

Terapia wieloczynnikowa u chorych na cukrzycę

Szacuje się, że na cukrzycę typu 2 choruje w Polsce ok. 2 mln osób, a liczba zachorowań stale rośnie. Podstawowym problemem zdrowotnym w cukrzycy jest występowanie późnych powikłań naczyniowych i uszkodzenia układu nerwo...

Aktualne (2005) wytyczne diagnostyki i postępowania u chorych z infekcyjnym zapaleniem wsierdzia

Infekcyjne zapalenie wsierdzia należy do groźnych, nierzadko śmiertelnych chorób serca. Rozpoznanie tej choroby uważa się za jedno z najtrudniejszych w medycynie. Zapalenie wsierdzia może bowiem imitować inne schorzeni...

Download PDF file
  • EP ID EP83634
  • DOI -
  • Views 91
  • Downloads 0

How To Cite

Arkadiusz Bednarczuk, Grażyna Rydzewska (2005). Nawykowe zaparcie – czy można leczyć jednocześnie skutecznie i bezpiecznie?. Przewodnik Lekarza, 82(10), 41-45. https://europub.co.uk/articles/-A-83634