Neovasküler tip yaşa bağlı makula dejenerasyonunda intravitreal ranibizumab uygulamalarında tedavi etkinliği ve rekürrens üzerinde etkili olan faktörler 

Journal Title: Dicle Tıp Dergisi - Year 2015, Vol 42, Issue 2

Abstract

Amaç: Neovasküler tip yaşa bağlı maküla dejenerasyonu (YBMD) nedeniyle uygulanan intravitreal ranibizumab enjeksiyonunun etkinliğini ve tedavi üzerinde etkili olan faktörleri değerlendirmek Yöntemler: Kliniğimizde neovasküler tip YBMD'de intravitreal ranibizumab enjeksiyonu uygulanan 60 hastanın 60 gözü retrospektif olarak incelendi. Hastalara birer ay arayla 3 doz enjeksiyon yapıldıktan sonra aylık takiplerde en iyi düzeltilmiş görme keskinliği (EİDGK), fundus fluoresein anjiografi (FFA) ve optik kohorens tomografi (OKT) bulgularına göre enjeksiyon tekrarı uygulandı. Hastalar; enjeksiyon sayısı, takip süresi, tedavi öncesi ve kontrollerdeki EİDGK, santral makula kalınlığı (SMK), başarıda, rekürrens üzerinde etkili olan faktörler açısından değerlendirildi. Bulgular: 30'u (%50) erkek 30'u (%50) kadın olan hastaların ortalama yaşı 67±9,14 (50-84) yıl idi. Olgulardaki tedavi öncesi ortalama görme keskinliği 1,12 ± 0,69 logMAR iken 12. ayda ise, 0,92 ± 0,63 logMAR idi. Tedavi öncesi ortalama SMK 343,1±97 µm iken, 12. ayda ise 286 ± 75,5 µm saptandı. 20 gözde (%33,3) ilk 3 enjeksiyon yeterli olurken 40 gözde (%66,7) enjeksiyon tekrarı gerekti. Ortalama enjeksiyon sayısı 4,23±1,21 idi. Son fonksiyonel ve anatomik başarıyla yaş, cinsiyet, lens tipi ve membran tipi arasında anlamlı bir ilişki bulunmazken başlangıç görmesi düşük olan olgularda daha fazla görme kazancı elde edildi. Rekürrens oranının yaş, başlangıç görme düzeyi ve membran tipi ile istatistiksel olarak anlamlı ilişkisi gözlenmese de klasik komponenti olan membranlar gizli tipe oranla daha fazla enjeksiyon gerektirdi. Sonuç: Neovasküler tip YBMD'de etkin ve güvenilir bir yöntem olan ranibizumab enjeksiyonu sonucu en fazla görme kazanımı başlangıç görmesi düşük olan olgularda elde edilirken klasik komponent varlığı, yüksek başlangıç görme keskinliği ve düşük yaş daha fazla ilave enjeksiyon gerektirmektedir. Anahtar kelimeler: Yaşa bağlı makula dejenerasyonu, ranibizumab, vasküler endotelyal büyüme faktörü 

Authors and Affiliations

Özlem Kuru, Burak Erden, Mustafa Elçioğlu

Keywords

Related Articles

Factors associated with the levels of N- amino terminal prohormone brain natriuretic peptid in hypertensive population

Objectives: In this study we ınvestigated that which the factors affecting the level of N- amino terminal prohormone brain natriuretic peptid (NT-pro BNP) in hypertensive population. Methods: A total of 309 hypertensiv...

Lomber ponksiyon sonrası paraparezi ile belirti veren Hemofili A olgusu

Hemofili A da büyük eklem içi kanamalar sık görülmesinin yanısıra, nadiren spinal eklemlerde de oluşabilir. Travmatik ya da spontan hematomların yanısıra kordun baskılanması, epidural tümor ve infeksiyonlar, myeloskleroz...

Myelodisplazik hastalarda nöroürolojik komplikasyonlar

Spina bifida yaşamla bağdaşan konjenital anomaliler arasında sık rastlanılan patolojilerdendir. Embriyolojik dönemde nöral tüpün kapanma defektleri açık ya da kapalı spinal disrafizmle sonuçlanır. Günümüzde nöroşirurj...

Characteristics of poisoning cases in Adiyaman city

Objective: Aim of this study was to retrospectively evaluate poisoning cases in an intensive care unit (ICU) in order to determine the profile of poisoning cases, update epidemiological data in Adiyaman, and contribute...

Gebelikte akut kolesistit: 21 hastanın retrospektif değerlendirilmesi

Amaç: Bu çalışmada amacımız, yüksek doğum oranı olan bölgemizde akut kolesistitli gebe hastalarda tanı ve tedavi yaklaşımlarımızı değerlendirmektir. Yöntemler: Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi Anabilim D...

Download PDF file
  • EP ID EP116914
  • DOI 10.5798/diclemedj.0921.2015.02.0557
  • Views 81
  • Downloads 0

How To Cite

Özlem Kuru, Burak Erden, Mustafa Elçioğlu (2015). Neovasküler tip yaşa bağlı makula dejenerasyonunda intravitreal ranibizumab uygulamalarında tedavi etkinliği ve rekürrens üzerinde etkili olan faktörler . Dicle Tıp Dergisi, 42(2), 192-198. https://europub.co.uk/articles/-A-116914