O gwarancyjnym modelu wykładni prokonstytucyjnej przepisów typizujących czyny zabronione pod groźbą kary
Journal Title: Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych - Year 2016, Vol 1, Issue 3
Abstract
Przepisy typizujące czyny zabronione pod groźbą kary stanowią ograniczenie konstytucyjnych praw i wolności jednostki, i jako takie winny być opisane w akcie prawnym rangi ustawy (nullum crimen sine lege) i uzasadnione koniecznością ochrony pewnych dóbr przedstawiających wartość społeczną (nullum crimen sine periculo sociali). Mówiąc o wykładni prokonstytucyjnej prawa karnego mieć można na myśli takie zrekonstruowanie normy prawnej, która z jednej strony najlepiej zabezpiecza dobra prawne, z drugiej zaś mieści się w granicach językowego znaczenia przepisu ustawy. Przyjmując bowiem, że art. 42 ust. 1 Konstytucji RP wysławia regułę prawną, która nie podlega stopniowaniu tak na etapie stanowienia, jak i stosowania prawa, przepis – aby spełniać konstytucyjny standard – musi precyzyjnie wyznaczać zakres kryminalizacji. Mając na uwadze akceptowaną przez Trybunał Konstytucyjny praktykę prawodawczą posługiwania się znamionami odsyłającymi (blankietowymi), czy klauzulami generalnymi, w artykule stwierdza się, że granice czynów karalnych częstokroć dookreślane są przez władze wykonawczą i sądowniczą. Zasada nullum crimen sine lege funkcjonuje tu zatem jako zasada optymalizacyjna, która może być spełniona tylko w jakimś stopniu. Autorka twierdzi, że model wykładni prokonstytucyjnej winien uwzględniać wartość bezpieczeństwa prawnego jednostki, która nie została należycie zabezpieczona przez prawodawcę.
Authors and Affiliations
Aleksandra Rychlewska
Keywords
Related Articles
- EP ID EP371971
- DOI -
- Views 56
- Downloads 0
Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 25 stycznia 2017 r., II KK 104/16
Niniejsze opracowanie jest glosą do wyroku Sądu Najwyższego z 25 stycznia 2017 r., II KK 104/16. Zdaniem sądu motywacja zasługująca na szczególne potępienie w przypadku zabójstwa różni się od tak ocenionej motywacji w pr...
Kary nieizolacyjne w litewskim prawie karnym
We współczesnej nauce prawa karnego coraz większego znaczenia nabiera przekonanie, że izolacja skazanego, jako konsekwencja zastosowania sankcji karnej, nie może stanowić podstawowego instrumentu walki z przestępczością....
O (nie)konstytucyjności art. 517h § 1 k.p.k. słów kilka
W niniejszym opracowaniu zaakcentowano fakt, że oskarżony, którego sprawa rozpoznawana jest w trybie przyspieszonym, ma – na gruncie aktualnie obowiązującego art. 517h § 1 k.p.k. – bardzo niewiele czasu na złożenie wnios...
Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 9 grudnia 2015 r., II AKa 155/15
Glosa dotyczy rozstrzygnięcia postępowania karnego w sytuacji, gdy sąd stwierdzi upływ terminu przedawnienia karalności oraz okoliczność, że sprawca nie popełnił zarzucanego mu czynu. Sąd Apelacyjny w Lublinie stwierdził...
Nieumyślne spowodowanie śmierci płodu ludzkiego w świetle etyki i polskiego prawa karnego
Tekst porusza kwestię kryminalizacji czynów skutkujących śmiercią płodu ludzkiego. Autor wskazuje na filozofię oraz etykę jako podstawy dla określenia pozycji prawnej istoty ludzkiej w fazie prenatalnej. W tym celu zosta...