Obraz kliniczny i diagnostyka zespołu zaniedbywania jednostronnego
Journal Title: Rehabilitacja Medyczna - Year 2005, Vol 9, Issue 3
Abstract
Zespół zaniedbywania jednostronnego, definiowany jako trudność w reagowaniu, odpowiadaniu i orientowaniu się ku nowym i znaczącym bodźcom prezentowanym po stronie przeciwnej do uszkodzenia mózgu, jest zaburzeniem poznawczym, ważnym zarówno z punktu widzenia diagnostyki, jak i rehabilitacji. Pojawia się po uszkodzeniach korowych i podkorowych o różnej lokalizacji, ale najsilniej jest wyrażony przy patologii obejmującej korę skroniowo-ciemieniową półkuli prawej. Jest zróżnicowaną wiązką modalnie specyficznych objawów, które współwystępują często z zaburzeniami emocjonalnymi i ograniczoną samoświadomością choroby. Zgodnie z przyjętymi kryteriami klasyfikacji, wyróżnia się zaniedbywanie percepcyjne (wzrokowe, dotykowe, słuchowe) i/lub motoryczne, deficyt może manifestować się w jednej bądź w wielu modalnościach zmysłowych, może dotyczyć przestrzeni osobowej, okołoosobowej, pozaosobowej, a nawet wyobrażeniowej. Ponieważ zaniedbywanie należy do zaburzeń poznawczych, nie może być przypisane podstawowym deficytom sensomotorycznym i powinno być z nimi różnicowane. Typowe dla zespołu zaniedbywania są zmiany nasilenia i specyfiki objawów wraz z upływem czasu od zachorowania. Zespół jest obserwowany zwykle we wczesnym okresie po uszkodzeniu mózgu i może spontanicznie ustąpić w ciągu kilku miesięcy. W postaciach chronicznych, objawy zaniedbywania mogą znacząco zakłócać codzienne funkcjonowanie i ograniczać skuteczność procesu neurorehabilitacji. Istnieje wiele wystandaryzowanych i klinicznych procedur oceny zaniedbywania. Wyniki formalnych testów, prób klinicznych i zadań eksperymentalnych powinny być analizowane zbiorczo, w połączeniu z danymi z obserwacji i wywiadu. Trafna diagnoza ma zasadnicze znaczenie dla zaplanowania właściwego programu neurorehabilitacji.
Authors and Affiliations
Katarzyna E. Polanowska, Joanna B. Seniów
Keywords
Related Articles
- EP ID EP82165
- DOI -
- Views 71
- Downloads 0
Testy sprawności czynnościowej chorych z POChP – propozycja zastosowania Wydłużonego Testu „Wstań i Idź” (ETGUG)
Badanie sprawności czynnościowej nie jest częstą praktyką w postępowaniu z chorymi na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP). Test marszu 6-minutowego (6MWT) znajduje zastosowanie w diagnostyce i ewaluacji wyników r...
Selection of physiotherapeutic methods and their effectiveness in rehabilitation of spastic hand in post-stroke patients
Subject. The study evaluated the impact of applied physiotherapeutic treatments on improvement in functioning of the paretic hand in post-stroke patients. Artificial neural networks modelling system was employed to illus...
Pain assessment in the course of cerebral palsy - a review of methods used in the practice of a physiotherapist, doctor and psychologist
Cerebral palsy (CP) is a syndrome in which movement and posture disorders are progressive, along with the stationary nature of damage to the central nervous system. Despite the heterogeneity of clinical and functional st...
Dementia in old age – diagnostics, differentiation and current therapeutic management proposition
The disorder of higher functions of the core is characteristic of dementia, which often affects old people. It is mainly caused by Alzheimer’s disease (AD), vascular dementia (VaD), frontotemporal dementia and dementia w...
Principles and perspectives of Evidence Based Practice in physiotherapy
Objective. Evidence Based Medicine (EBM) is the “conscientious, explicit, and judicious use of current best evidence in making decisions about the care of individual patients” and integrating individual clinical expertis...