Ostatnia bitwa cesarza Juliana (24–26 lipca 363 r.)

Apply

Ostatnia bitwa cesarza Juliana (24–26 lipca 363 r.)

Journal Title: Acta Universitatis Lodziensis, Folia Historica - Year 2014, Vol 93, Issue 2

Abstract

Artykuł poświęcony jest kampanii perskiej cesarza Juliana z roku 363. Władca Imperium Rzymskiego, nazwany później przez chrześcijańskich dziejopisów Julianem Apostatą, wyruszył ze swą armią z Antiochii w marcu. W maju oddziały rzymskie dotarły do Ktezofontu nad Tygrysem. Tu jednak Rzymianie zostali zablokowani przez Persów, którzy niszcząc okolicę, odcięli dowóz zaopatrzenia do obozu wojsk rzymskich. To właśnie brak żywności zmusił Juliana najpierw do zmniejszenia żołnierskich racji, a następnie do podjęcia decyzji o odwrocie w kierunku granic Cesarstwa. Żeby zrealizować to zadanie, Rzymianie musieli przebić się przez stojącą na ich drodze armię perską. W czasie nierozstrzygniętej bitwy pod Samarrą stoczonej najpewniej pomiędzy 24 a 26 lipca 363 r. cesarz został (w dość niejasnych okolicznościach) ugodzony włócznią. Jego rana okazała się śmiertelna. Oprócz cesarza, w bitwie tej zginęło również wielu rzymskich dostojników. Nie spowodowało to jednak paniki w oddziałach cesarskich, a armia rzymska zachowała pełną wartość bojową. Śmierć Juliana była jednak wydarzeniem ze wszech miar niekorzystnym dla interesów Cesarstwa. Jego następca zawarł bowiem z Persami pokój na warunkach, jakich zmarły cesarz najpewniej nigdy by nie zaakceptował. Dokonując analizy zachowanych przekazów źródłowych, Autor wydobył z nich wiele informacji dotyczących militarnych aspektów wojny rzymsko-perskiej z 363 r. Na szczególną uwagę zasługują jego rozważania dotyczące działań podejmowanych przez armię perską. W sumie mamy tu więc do czynienia z ciekawym przyczynkiem do historii wojen prowadzonych przez Rzymian na Wschodzie.

Authors and Affiliations

Adrian Drabik

Keywords

EP ID EP167920
DOI -
Views 39
Downloads 0