PODSKÓRNY KARDIOWERTER-DEFIBRYLATOR – AKTUALNE MIEJSCE W PREWENCJI NAGŁEGO ZGONU SERCOWEGO

Journal Title: W Dobrym Rytmie - Year 2016, Vol 1, Issue 38

Abstract

Wszczepialne kardiowertery-defibrylatory mają już ugruntowaną pozycję w prewencji nagłego zgonu sercowego. Podczas zabiegu implantacji tych urządzeń elektroda lub elektrody wprowadzane są drogą przezżylną do serca, a generator impulsów umieszczany jest zwykle podpowęziowo w okolicy podobojczykowej. Powikłania związane z elektrodami przezżylnymi, choć rzadkie, mogą być bardzo poważne w skutkach, a nawet śmiertelne. Takiego ryzyka nie niosą ze sobą całkowicie podskórne kardiowertery-defibrylatory. Ich implantacja nie wymaga naruszenia układu naczyniowego, a wszystkie komponenty umieszcza się podskórnie, podpowięziowo lub międzymięśniowo. Całkowicie podskórne kardiowertery-defibrylatory są więc u wybranych pacjentów ciekawą alternatywą dla układów przezżylnych. Szczególnie atrakcyjna jest możliwość wszczepiania tych urządzeń u chorych, u których nie można przeprowadzić implantacji układów przezżylnych, np. w przypadku braku dostępu naczyniowego do prawej komory serca. Podskórne kardiowertery-defibrylatory mają też pewne ograniczenia. Najważniejsze z nich to brak możliwości stymulacji klasycznej, resynchronizujacej, ani antytachyarytmicznej. Mimo to wielu autorów uważa, że układy podskórne mają przewagę nad przezżylnymi również u części chorych z prawidłowym i drożnym układem żylnym. W opublikowanych w 2015 roku zaleceniach Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego umieszczono wskazania do implantacji układów całkowicie podskórnych kardiowerterów-defibrylatorów. Niniejszy artykuł omawia aktualne miejsce podskórnych kardiowerterów-defibrylatorów w prewencji nagłego zgonu sercowego.<br/><br/>

Authors and Affiliations

Krzysztof Kaczmarek, Paweł Ptaszyński, Jerzy Wranicz

Keywords

Related Articles

Częstoskurcz komorowy u pacjenta objętego systemem telemonitoringu – incydenty zakwalifikowane jako nieistotne arytmie mogą mieć istotne znaczenie kliniczne

Częstoskurcz komorowy u pacjenta objętego systemem telemonitoringu – incydenty zakwalifikowane jako nieistotne arytmie mogą mieć istotne znaczenie kliniczne.<br/><br/>

Zaburzenia rytmu i przewodzenia w chorobach układowych tkanki łącznej Cz. 2. Twardzina układowa

Układowe choroby tkanki łącznej są dla lekarzy klinicystów poważnym wyzwaniem – z uwagi na złożoność patofizjologii, zróżnicowanie objawów i fakt, że proces chorobowy zajmuje wiele układów, w tym układ sercowo-naczyniowy...

The impact of physical exercise on the occurence of arrhythmias in athletes – recommendations

The aim of this article is to demonstrate the impact of physical exercise on the development of arrhytmias in athletes. The studies show that this relation exist and concerns endurance sports practiced for a long time. I...

Konsensus ekspertów ISHNE-HRS z 2017 r. dotyczący ambulatoryjnego monitorowania EKG – omówienie istotnych zagadnień

W najnowszym – opublikowanym w 2017 r. – konsensusie ekspertów ISHNE-HRS omówiono wysoką użyteczność ambulatoryjnego monitoringu EKG / telemetrii serca (AECG). Usystematyzowano w nim aktualny stan wiedzy na temat użycia...

Download PDF file
  • EP ID EP77738
  • DOI 10.5604/18967892.1196024
  • Views 108
  • Downloads 0

How To Cite

Krzysztof Kaczmarek, Paweł Ptaszyński, Jerzy Wranicz (2016). PODSKÓRNY KARDIOWERTER-DEFIBRYLATOR – AKTUALNE MIEJSCE W PREWENCJI NAGŁEGO ZGONU SERCOWEGO. W Dobrym Rytmie, 1(38), 28-33. https://europub.co.uk/articles/-A-77738