Postępy w leczeniu nawrotów złośliwych glejaków mózgu

Apply

Postępy w leczeniu nawrotów złośliwych glejaków mózgu

Journal Title: Współczesna Onkologia - Year 2006, Vol 10, Issue 7

Abstract

Leczenie pierwotne złośliwych glejaków mózgu praktycznie zawsze kończy się niepowodzeniem, dlatego problem postępowania w przypadku wznowy dotyczy większości chorych z tym rozpoznaniem. Przed podjęciem decyzji o powtórnym leczeniu wznowy wykorzystującym chirurgię, chemioterapię lub radioterapię, należy wykonać dodatkowe badania obrazowe w celu odróżnienia wznowy od martwicy popromiennej lub zmiany resztkowej po leczeniu. Standardowo dostępne badania KT i NMR są w tym kontekście niewystarczające i należy je uzupełnić o takie badania, jak spektroskopowe badanie NMR, PET, SPET i inne. Powtórne leczenie chirurgiczne należy rozważyć u chorych w dobrym stanie ogólnym, w przypadku wznowy zlokalizowanej w obszarze uprzednio napromienianym. Chemioterapia oparta na pochodnych nitrozomocznika lub monoterapia temozolomidem może przedłużyć życie i poprawić jego jakość u wybranych chorych. Pojawiły się obecnie możliwości charakterystyki molekularnej guza, która umożliwia wyselekcjonowanie chorych z większym prawdopodobieństwem odpowiedzi na chemioterapię. W badaniach klinicznych ocenia się obecnie wartość leków z grupy inhibitorów transdukcji sygnału przez receptor EGFR, inhibitorów angiogenezy i innych leków celowanych, na podstawie znajomości biologii progresji molekularnej złośliwych glejaków mózgu. Radioterapia stosowana w przypadku wznowy to brachyterapia i inne wysoce konformalne techniki, takie jak radioterapia stereotaktyczna. Nowe możliwości obrazowania funkcjonalnego stwarzają pole do modulacji wysokości dawki w radioterapii opartej na stopniu hipoksji, obszarach wzmożonej angiogenezy itp.

Authors and Affiliations

Sergiusz Nawrocki

Keywords

EP ID EP133901
DOI -
Views 77
Downloads 0