Poziom aktywności fizycznej chorych na osteoporozę a upadki i ich profilaktyka
Journal Title: Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja - Year 2006, Vol 8, Issue 4
Abstract
Wstęp.Dzięki coraz nowocześniejszej diagnostyce, następowemu leczeniu i wprowadzeniu odpowiedniego programu rehabilitacji istnieje obecnie możliwość coraz efektywniejszego przeciwdziałania skutkom osteoporozy oraz ograniczenia liczby upadków wśród chorych na to schorzenie.Materiał i metody. W badaniach podjęto próbę: oceny aktywności fizycznej oraz przyczyn jej obniżenia u pacjentów chorych na osteoporozę, określenia sytuacji stwarzających największe zagrożenie upadkiem i zbadania opinii pacjentów dotyczącej potrzeby prowadzenia i rodzaju zajęć rehabilitacyjnych zapobiegających upadkom. Analizę, na podstawie oryginalnie skonstruowanej ankiety, przeprowadzono na grupie 54 pacjentów (48 kobiet i 6 mężczyzn) leczących się z powodu w osteoporozy.Wyniki. 68,5% badanych pacjentów oświadczyło, że osteoporoza ma wpływ na obniżenie ich codziennej aktywności fizycznej; spośród pacjentów deklarujących obniżenie codziennej aktywności 54% zgłosiło wystąpienie upadku w ciągu ostatniego roku; najczęstszą bezpośrednią przyczyną obniżenia aktywności fizycznej był strach przed upadkiem i złamaniem 38,8% oraz ból 34,7%; czynnością zdecydowanie najbardziej zagrażającą upadkiem był spokojny chód (51,6%); chęć udziału w zajęciach rehabilitacyjnych obniżających ryzyko wystąpienia upadku zgłosiło 92,6% badanych; w grupie zainteresowanej profilaktyką upadków 50% badanych zgłosiło obniżenie aktywności fizycznej, 20% znaczne obniżenie, natomiast u 30% badanych aktywność ta pozostała bez zmian.Wnioski. 1. Upadki, w konsekwencji których może dochodzić do złamań są podstawowym problemem przyczyniającym się do następowego obniżenia codziennej aktywności fizycznej u chorych z osteoporozą. 2. Na obniżenie aktywności fizycznej tych pacjentów wpływa również strach związany z przebytym lub zagrażającym upadkiem. 4. Ból, jako główny powód obniżenia codziennej aktywności występował w badanej grupie u osób, które przebyły złamania osteoporotyczne i leczyły się z powodu osteoporozy dłużej niż 6 lat. 5. Według badanych pacjentów czynnością podczas wykonywania której istnieje największe ryzyko upadku jest chodzenie.
Authors and Affiliations
Emilia Lewczuk, Dariusz Białoszewski
Keywords
Related Articles
- EP ID EP56594
- DOI -
- Views 86
- Downloads 0
Sposoby rekonstrukcji ubytków kości po wycięciu nowotworu
Rozległe resekcje nowotworów oraz zmian guzopodobnych wymagają rekonstrukcji ubytków. W pracy, na podstawie dostępnej literatury i doświadczeń własnych, zaprezentowano aktualnie obowiązujące poglądy na ten temat. Sposób...
Zastarzałe jatrogenne zwichnięcie stawu łokciowego. Dydaktyczny opis przypadku
Przedstawiamy przypadek zastarzałego zwichnięcia stawu łokciowego. Dwudziestoośmioletni chory doznał zwichnięcia stawu łokciowego lewego ze złamaniem głowy kości promieniowej, upadając ze znacznej wysokości. Po nieudan...
Aktywność ruchowa osób starszych poddanej całkowitej protezoplastyce stawu biodrowego
Wstęp. Protezoplastyka jest najczęściej stosowaną metodą leczenia w zaawansowanych stadiach choroby zwyrodnieniowej stawów biodrowych. W literaturze mało jest danych na temat aktywności ruchowej Polaków po protezoplastyc...
Impact of preoperative knee deformity on the outcome of total knee replacement using the PFC system
Backgrund. The purpose of our study was to evaluate the impact of preoperative knee deformity on TKR results and the effectiveness of unconstrained PFC systems in the correction of these deformities in knees affected by...
Problemy pacjentów z chorobą zwyrodnieniową kręgosłupa a jakość ich życia.
Wstęp. Celem badań było poznanie problemów zdrowotnych pacjentów z chorobą zwyrodnieniową kręgosłupa (główną przyczyną obniżenia sprawności fizycznej) oraz określenie zapotrzebowanie na edukację zdrowotną.Materiał i meto...