PRACA W WARUNKACH IZOLACJI WIĘZIENNEJ A POCZUCIE SENSU ŻYCIA SKAZANYCH ODBYWAJĄCYCH KARY DŁUGOTERMINOWE
Journal Title: Probacja - Year 2017, Vol 1, Issue
Abstract
W literaturze penitencjarnej istnieje wiele defi nicji kary długoterminowej. Jej długość nie została precyzyjnie określona ani przez Kodeks karny, ani przez literaturę naukową. E. Janiszewska-Talago (1980) uważa, że karą długoterminową jest kara powyżej 3 lat pozbawienia wolności. Autorka zwraca również uwagę na fakt obniżania się granicy odczuwania kary jako długoterminowej na skutek postępu cywilizacji i kultury i związanym z tymi zjawiskami wzrostem wrażliwości ludzkiej. Podobne stanowisko zajmuje J. Korecki (1988), uznając za karę długoletnią karę powyżej 3 lub co najmniej 5 lat pozbawienia wolności. H. Machel (2003) z kolei uważa, iż istnieją dwie kary długoterminowe: kara 25 lat pozbawienia wolności oraz kara dożywotniego pozbawienia wolności. Omawiając je, podkreśla odmienną sytuację obu grup skazanych. Pierwsza z wymienionych kar jest bowiem karą terminową, zaś dożywocie jest karą bezterminową. Znaczne rozbieżności odnośnie defi niowania kar długoletnich obserwujemy również na arenie międzynarodowej. W Holandii karą długoterminową jest kara powyżej 6 miesięcy, zaś w Norwegii powyżej 18 miesięcy. Jednak większość państw Europy Zachodniej i Południowej za taką karę uznaje karę od 3 do 5 lat wzwyż, z kolei kraje wschodnioeuropejskie od 10 lat wzwyż (Machel, 2003). Najbardziej optymalna wydaje się jednak defi nicja przyjęta przez Radę Europy w Rezolucji z dnia 17 lutego 1976 r., a następnie w Rekomendacji z dnia 19 października 2003 r., zgodnie z którą za kary długoterminowe należy uznawać wszystkie te wynoszące od 5 lat pozbawienia wolności wzwyż. W związku z tym możemy powiedzieć, że karę 25 lat pozbawienia wolności i karę dożywotniego pozbawienia wolności należy traktować jako kary „ekstremalnie długoterminowe” (Korecki, 1988, s. 18). Przytoczona powyżej Rekomendacja Rady Europy z 2003 roku, oprócz definicji kary długoterminowej, podaje również ogólne cele wykonywania kary pozbawienia wolności wobec skazanych długoterminowych. Brzmią one następująco: 1. W zakładach karnych należy zapewnić bezpieczeństwo zarówno skazanym, jak i personelowi więziennemu oraz osobom odwiedzającym więźniów. 2. Konieczne jest przeciwdziałanie negatywnym skutkom długoterminowego i dożywotniego pozbawienia wolności. 3. W pracy ze skazanymi należy stworzyć nowe i ulepszyć już istniejące rozwiązania pozwalające więźniom po opuszczeniu zakładu karnego prawidłowo funkcjonować w społeczeństwie.<br/><br/>
Authors and Affiliations
Agnieszka Wróbel-Chmiel
Keywords
Related Articles
- EP ID EP609388
- DOI -
- Views 171
- Downloads 0
SPOŁECZNE WSPARCIE DZIAŁAŃ POLICJI MAJĄCYCH NA CELU ZAPOBIEGANIE POPEŁNIANIU PRZESTĘPSTW I WYKROCZEŃ ORAZ ZJAWISKOM KRYMINOGENNYM
Bezpieczeństwo publiczne wymaga wspólnego wysiłku zarówno Policji, jako instytucji odpowiedzialnej za bezpieczeństwo, jak i podmiotów kreujących życie społeczne, głównie instytucji administracji rządowej i samorządowej o...
„WSPARCIE READAPTACYJNE W PREWENCJI WYKLUCZENIA I RECYDYWY”. SPRAWOZDANIE Z KONFERENCJI
Celem artykułu jest prezentacja kluczowych tematów konferencji, która odbyła się w Krynicy Zdroju w dniach 15–17 listopada 2017 r. Została zorganizowana przez Sąd Okręgowy w Nowym Sączu, Okręgowy Inspektorat Służby Więzi...
DEPRYWACYJNE ORAZ SUBKULTUROWE ASPEKTY ODBYWANIA KARY POZBAWIENIA WOLNOŚCI
Kary pozbawienia wolności spełniają m.in. funkcję eliminacyjną, gdyż czasowo eliminują sprawców czynu karalnego ze społeczeństwa. Są orzekane, ponieważ inne kary lub środki karne nie gwarantują spełnienia celów karnych....
PSYCHOFIZJOLOGICZNE BADANIA POLIGRAFICZNE (WARIOGRAFICZNE) W LECZENIU I NADZORZE OSÓB POPEŁNIAJĄCYCH PRZESTĘPSTWA SEKSUALNE W WIELKIEJ BRYTANII
W Wielkiej Brytanii i większości stanów USA w leczeniu i nadzorze osób z zaburzeniami preferencji seksualnych, popełniających przestępstwa przeciwko wolności seksualnej stosowane są psychofi zjologiczne badania poligrafi...
PRACA SZANSĄ SKAZANYCH NA POMYŚLNĄ REINTEGRACJĘ SPOŁECZNĄ. POSTAWY PRACODAWCÓW WOBEC EKSWIĘŹNIÓW POSZUKUJĄCYCH ZATRUDNIENIA – KOMUNIKAT Z BADAŃ
Autorka artykułu porusza problematykę reintegracji społecznej ekswięźniów. Posiadanie przez nich stałej pracy traktuje jako jeden z kluczowych czynników stanowiących o powodzeniu tego procesu. Podjęte zagadnienie rozważa...