Problematyka samotności i poczucie osamotnienia młodzieży, wychowanków młodzieżowych ośrodków wychowawczych
Journal Title: Resocjalizacja Polska - Year 2017, Vol 0, Issue 13
Abstract
Alienacja w początkowej fazie adolescencji jest zjawiskiem powszechnym i zrozumiałym ze względu na etap rozwojowy. Może być traktowana jako zjawisko sprzyjające kształtowaniu się tożsamości młodego człowieka i osiąganiu przez niego autonomii. Erich Fromm zwraca uwagę, że przezwyciężanie jej jest elementem usprawniającym podmiot i daje możliwość uzyskania odpowiedzi na ważne pytania natury egzystencjalnej (Fromm 1996). Pewien poziom samotności sprzyja kształtowaniu osobistej dojrzałości i integracji. Istotne jest to, że młody człowiek szukając odpowiedzi na nurtujące go pytania potrzebuje kontaktów z bliskimi i rówieśnikami ale także czasu na przemyślenia i intelektualną refleksję w odosobnieniu. Wytyczając własną drogę uczy się zaspokojenia dwóch pozornie sprzecznych ze sobą potrzeb: autonomii i bliskości z innymi – z jednej strony bycia razem, a z drugiej oddalenia się z relacji społecznych. Erikson przyjmuje, że okres adolescencji wiąże się z koniecznością przezwyciężania kryzysu określanego jako intymność-izolacja (Erikson 2000). Nastolatek, który odnalazł już własną tożsamość poszukuje możliwości połączenia jej z tożsamością innych. Pojawiające się u młodzieży zachowania wspólnotowe nacechowane serdecznością, bliskością i otwartością łączą się z pozytywnym rozwiązaniem kryzysu związanego z intymnością i izolacją, a tym samym gotowością do zaangażowania się w określone związki i wspólnoty. Poczucie alienacji wsród adolescentów tłumaczyć można prawidłowościami rozwojowymi i kryzysem normatywnym. Naturalne w procesie rozwojowym tendencje alienacyjne u młodzieży, których istotą jest doznawanie poczucia odłączenia czy obcości wobec jakiegoś obszaru rzeczywistościzewnętrznej lub wewnętrznej człowieka powinny jednak mieć charakter przejściowy. Negatywne następstwa braku rozwiązania kryzysu rozwojowego, łączące się z poczuciem głębokiej izolacji i brakiem wystarczającej sieci wsparcia społecznego, mają związek ze sferą poznawczą i emocjonalną adolescenta i prowadzić mogą do konsekwencji psychospołecznych. Przy dużym nasileniu znacząco modyfikują psychospołeczny rozwój i funkcjonowanie nastolatka. W artykule przedstawione zostaną wyniki badań nad poczuciem osamotnienia wychowanków Młodzieżowych Ośrodków Wychowawczych województwa mazowieckiego.
Authors and Affiliations
Karina Szafrańska
Keywords
Related Articles
- EP ID EP204094
- DOI 10.22432/pjsr2017.13.13
- Views 44
- Downloads 0
Wybrane determinanty polaryzacji samooceny w grupie wychowanków Młodzieżowych Ośrodków Wychowawczych i Socjoterapeutycznych
W artykule dokonano analizy społeczno-demograficznych i osobowościowych determinantów/korelatów samooceny wśród wychowanków Młodzieżowych Ośrodków Wychowawczych (MOW) i Młodzieżowych Ośrodków Socjoterapeutycznych (MOS)....
Parenting Styles in the Family of Origin in the Perception of Adolescents with Internalizing and Externalizing Disorders – Analysis of Dependencies
The authors have made an attempt at analyzing the mechanisms of internalizing, externalizing and mixed disorders, attitudes related to parenting (parenting styles) of the parents: mother and father. The study was conduct...
Delinquens narrator – o źródłach i wybranych aspektach narracyjnego podejścia do przestępczości
Od kilkudziesięciu lat obserwujemy rosnące znaczenie tzw. podejścia narracyjnego w naukach społecznych. Pojęcie narracji jest również coraz częściej wykorzystywane – zarówno na płaszczyźnie teoretycznej, jak i metodologi...
Personal Circumstances of Successful Social Rehabilitation
Brak
Model dla wszystkich? Spory wokół koncepcji szacowania ryzyka recydywy
Wypracowany w Kanadzie Model Risk-Need-Responsivity spotyka się z szeregiem zarzutów i wątpliwości płynących od teoretyków i praktyków resocjalizacji. Niniejszy tekst jest próbą przybliżenia dyskusji trwającej na świecie...