Przedszpitalna teletransmisja 12-odprowadzeniowego EKG i bezpośrednia transmisja do ośrodka kardiologii inwazyjnej w celu zmniejszenia opóźnienia leczenia interwencyjnego (PCI) u pacjentów ze STEMI. Doniesienie wstępne
Journal Title: Acta Bio-Optica et Informatica Medica, Inżynieria Biomedyczna - Year 2010, Vol 16, Issue 3
Abstract
Wstęp. Wczesne rozpoznanie oraz zastosowanie terapii reperfuzyjnej mają istotne znaczenie w rokowaniu u pacjentów z zawałem serca z uniesieniem odcinka ST (STEMI - ST Segment Elevation Myocardial Infraction). Pierwotna angioplastyka wieńcowa (pPCI - Primary Percutaneous Coronary Intervention) jest obecnie najlepszą metodą leczenia. Większość pacjentów z zawałem serca jest przyjmowanych do szpitali rejonowych i musi być transportowana do ośrodków kardiologii interwencyjnej (OKI), co powoduje znaczne wydłużenie czasu do rozpoczęcia leczenia. Kwalifikacja zaburzenia w oparciu o teletransmisję EKG (tele-EKG), a następnie bezpośredni transport chorego do OKI mogą to opóźnienie zmniejszyć. Cel. Celem pracy jest ocena porównawcza czasu rozpoczęcia leczenia interwencyjnego z wykorzystaniem teletransmisji EKG i bezpośredniego transportu pacjentów z zawałem STEMI do OKI oraz w przypadku przyjęcia pacjentów do szpitali rejonowych. Metody. Pacjentów z podejrzeniem zawału serca poddano ocenie lekarskiej w miejscu zdarzenia. Wykonywano także 12 odprowadzeniowy zapis EKG, który natychmiast transmitowano do OKI przez telefon komórkowy. W oparciu o typowe objawy podmiotowe oraz zapis EKG kardiolog interwencyjny decydował o bezpośrednim transporcie chorego do OKI, z pominięciem dyżurnego szpitala rejonowego. Analizowano czas wystąpienia objawów zawału, pierwszego kontaktu z lekarzem, przybycia do szpitala oraz rozpoczęcia zabiegu pPCI. Odpowiednie przedziały czasowe porównywano z grupą kontrolną, którą stanowili chorzy ze STEMI, transportowani do ośrodka kardiologii interwencyjnej ze szpitali rejonowych w celu wykonania pPCI. Grupę kontrolną dobrano pod względem miejsca zamieszkania. Jako czas pierwszego kontaktu w grupie badanej przyjmowano godzinę transmisji EKG, zaś w grupie kontrolnej - zanotowany czas przybycia karetki do pacjenta. Czas od pierwszego kontaktu do przybycia do ośrodka, w przypadku grupy kontrolnej, zawierał czas transportu do szpitala rejonowego, czas oceny w izbie przyjęć i czas transportu do OKI. Wyniki. Transmisję EKG wykonano u 113 pacjentów. W 74 przypadkach (65,5%) stwierdzono cechy STEMI. Pacjenci ci zostali bezpośrednio przetransportowani do ośrodka. Średnia odległość transportowania wyniosła w grupie badanej 25,3±27,4 km. We wszystkich przypadkach w OKI potwierdzono rozpoznanie zawału STEMI oraz wykonano zabieg koronarografii. Pierwotną angioplastykę wykonano u 72 pacjentów (97,3%). Średni czas od początku zawału do pierwszego kontaktu z lekarzem wyniósł 189,3±162 min w grupie badanej i 154,4±131 min w grupie kontrolnej (p = 0,06), zaś od przybycia do szpitala do rozpoczęcia PCI odpowiednio 27,7±18 min i 30,8±14 min (p=0,13). Istotnie statystycznie skrócił się czas od pierwszego kontaktu do przybycia do OKI 43,8±25 min w grupie badanej i 81,7±63 min w grupie kontrolnej (p<0,001), jak również od pierwszego kontaktu do rozpoczęcia leczenia inwazyjnego 71,6±32 i 112,6±64 min (p<0,001). Wnioski. Teletransmisja 12-odprowadzeniowego EKG jest użytecznym narzędziem do wczesnego rozpoznawania zawału serca z uniesieniem odcinka ST (STEMI). W połączeniu z bezpośrednim transportem pacjenta do ośrodka kardiologii inwazyjnej pozwala na istotne zmniejszenie opóźnienia rozpoczęcia terapii reperfuzyjnej w porównaniu ze strategią transportu pacjenta uwzględniającą przyjęcie do szpitala rejonowego.
Authors and Affiliations
Grzegorz Mężyński, Paweł Kralisz, Konrad Nowak, Hanna Bachórzewska-Gajewska, Bogusław Poniatowski, Przemysław Prokopczuk, Kamil Gugała, Jerzy Żuk, Włodzimierz J. Musiał, Sławomir Dobrzycki
Keywords
Related Articles
- EP ID EP70510
- DOI -
- Views 53
- Downloads 0
Aktywna pionizacja pacjentów we wczesnej fazie rehabilitacji neurologicznej
WSTĘP. We wczesnym okresie rehabilitacji neurologicznej bardzo przydatny jest stół do pionizacji pacjentów z możliwością dynamicznego obciążenia kończyn dolnych poprzez kroczenie (tzw. stepping). Oprócz zalet wynikającyc...
Kompleksowa ocena stanu funkcjonalnego narządu żucia z użyciem różnych technik pomiarowych
W pracy omówiono biomechaniczne podstawy funkcjonowania narządu żucia człowieka, występujące zaburzenia czynnościowe oraz instrumentalne metody diagnostyki czynnościowej. Na podstawie analizy dotychczas stosowanych metod...
Wpływ wolnozmiennych pól magnetycznych na parametry zmienności rytmu zatokowego i uśrednionego EKG wysokiego wzmocnienia u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym bez powikłań narządowych ‒ doniesienie wstępne
Wyniki dotychczasowych badań doświadczalnych i klinicznych wskazują na korzystny wpływ oddziaływania wolnozmiennych pól magnetycznych na układ sercowo-naczyniowy. Celem pracy była ocena parametrów zmienności rytmu zatoko...
Narażenie na pola elektromagnetyczne przy czynnościach pielęgniarskich w placówkach diagnostyki rezonansu magnetycznego
W pracy opisano prace pielęgniarskie związane z aplikowaniem farmaceutyków, najczęściej środków kontrastujących, pacjentom poddawanym badaniom za pomocą urządzeń rezonansu magnetycznego. Przeprowadzono badania pól elektr...
Wykrywanie antygenu CA 15.3 metodami elektrochemicznymi na podłożu Ti/TiO2
W badaniach podjęto próbę wykorzystania matrycy nanorurek z ditlenku tytanu (TNT – Tunneling Nanotubes) jako podłoża immunosensora do oznaczania markera nowotworowego CA 15-3, wykorzystywanego głównie do diagnozowania st...