Przez wąwozy i lasy. Armia bizantyńska wobec trudno dostępnych obszarów w świetle IX konstytucji Taktyk Leona VI Mądrego
Journal Title: Acta Universitatis Lodziensis, Folia Historica - Year 2017, Vol 99, Issue
Abstract
Cesarz bizantyński Leon VI Mądry (886–912) jest autorem obszernego kompendium o tematyce militarnej, które stanowiło podsumowanie dotychczasowej wiedzy Bizantyńczyków w dziedzinie sztuki wojennej. W swoich rozważaniach nie pominął także istotnego zagadnienia, jakim były zasady bezpiecznego i skutecznego przekraczania trudno dostępnych i niebezpiecznych terenów – przede wszystkim wąwozów górskich i obszarów zalesionych – przez maszerującą armię cesarską. W tym kontekście w artykule szczegółowej analizie poddano IX konstytucję Taktyk cesarskich, która poświęcona została właśnie przemarszom wojska bizantyńskiego. W świetle tej analizy wzmiankowane tereny jawią się jako szczególnie trudne do poruszania się, wyjątkowo ograniczające swobodne manewrowanie oddziałów, a co za tym idzie – skrajnie niebezpieczne, gdyż idealne do zorganizowania w nich zasadzki przez przeciwnika. Forsując zatem takie terytoria, należało zachować szczególną czujność, starając się opuścić je możliwie najszybciej. W związku z tym uczony cesarz rekomendował, by planując najazd na wrogie terytorium charakteryzujące się powyższą rzeźbą terenu, maksymalnie zredukować obciążenia armii – zrezygnować z dużych taborów, wozy zastąpić zwierzętami jucznymi, ograniczyć liczbę jeźdźców, a ciężkozbrojnych piechurów oswobodzić z części rynsztunku. Ciężar osłony armii i działań zbrojnych na takich obszarach spadał na lekkozbrojne i bardziej mobilne jednostki piesze, przy czym oszczepnicy byli najskuteczniejsi w gęsto zarosłych terenach, a łucznicy i procarze w pozbawionych gęstego zalesieniach wąwozach górskich. W ogóle oddziałom pieszym łatwiej było pokonać takie terytoria, co podnosiło ich znaczenie podczas działań w górach i lasach. Rekomendacje te miały o tyle istotne znaczenie, że znaczne terytoria cesarstwa bizantyńskiego, szczególnie te znajdujące się na obszarze Półwyspu Bałkańskiego, charakteryzowały się właśnie górzystym i lesistym ukształtowaniem.
Authors and Affiliations
Kirił Marinow
Keywords
Related Articles
- EP ID EP331817
- DOI 10.18778/0208-6050.99.02
- Views 49
- Downloads 0
Odbudowa samorządu terytorialnego w Kutnie. Kampania i wybory do rady miejskiej w 1990 r.
Autorka artykułu zajęła się kampanią wyborczą i wyborami do rady miejskiej w Kutnie w 1990 r. Wybory samorządowe z 27 maja 1990 r. były pierwszymi w pełni demokratycznymi wyborami w Polsce po załamaniu się w 1989 r. doty...
Muzyczny Wiedeń Wolfganga Amadeusza Mozarta (1781–1791)
Wiedeń pod rządami Marii Teresy (1740-1780) i Józefa II (1780-1790) był centrum kultury całego obszaru niemieckojęzycznego. Muzyka, literatura i teatr były dopełnieniem imperialnej potęgi. Dlatego Wiedeń był idealnym mie...
„Bojownicy wolności” i „poszukiwacze przygód” – Niemcy w hiszpańskiej wojnie domowej (1936–1939)
Artykuł prezentuje genezę, formy i implikacje zaangażowania osób narodowości niemieckiej w wojnę domową Hiszpanii. Wspomniane zagadnienie ukazane zostało przez pryzmat aktywności dwóch grup Niemców – sympatyków generała...
Życie codzienne w oddziałach ochotniczej Legii Kobiet (1918–1922)
Ochotnicza Legia Kobiet (OLK) została powołana w listopadzie 1918 r., w okresie walk o Lwów. Przyczyną zaangażowania kobiet w działania militarne była bardzo ciężka sytuacja wojskowa oraz poważne niedobory kadrowe w armi...
Kwatermistrzowskie zabezpieczenie oraz materiałowo-techniczne zaopatrzenie oddziałów polskich na Syberii (1918–1920)
Latem 1918 r. w czasie walk toczonych na Powołżu i Syberii przez oddziały Korpusu Czechosłowackiego i „białych” Rosjan z bolszewikami zostały utworzone tam polskie formacje zbrojne. W październiku 1918 r., miejscem stałe...