PRZYMIERZE W KRYZYSIE – POLITYKA WIELKIEJ BRYTANII WOBEC TURCJI PO ATAKU NIEMIECKIM NA ZWIĄZEK SOWIECKI
Journal Title: Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne - Year 2017, Vol 0, Issue 55
Abstract
18 czerwca 1941 roku Turcja podpisała z III Rzeszą układ o nieagresji. Wydarzenie to spotkało się z krytycznym przyjęciem ze strony Wielkiej Brytanii. W Londynie pojawiły się obawy o zmianę polityki tureckiej, której kurs do tej pory nastawiony był na bliską współpracę z aliantami. Cztery dni później III Rzesza zaatakowała Związek Radziecki. Reakcja rządu brytyjskiego była błyskawiczna. Winston Churchill podjął decyzję o udzieleniu pomocy napadniętemu, puszczając w niepamięć prawie dwa lata ścisłej współpracy niemiecko-radzieckiej. Ten krok z kolei wywołał niepokój w Ankarze, która uważała, że polityka jej północnego sąsiada zagraża suwerenności i integralności terytorialnej Turcji. Obawiano się, że rodząca się współpraca brytyjsko-radziecka może odbyć się kosztem państwa tureckiego. Z końcem czerwca 1941 r. brytyjska polityka zagraniczna stanęła zatem przed dwoma ważnymi wyzwaniami. Dążąc do utrzymania przyjaznych relacji z Turcją, Brytyjczycy z jednej strony musieli przeciwdziałać zbliżeniu niemiecko- tureckiemu, a z drugiej przekonać władze tureckie, że brytyjska współpraca ze Związkiem Sowieckim nie będzie stanowić zagrożenia dla interesów tureckich. Powyższe cele wyznaczyły główne kierunki działań dyplomacji brytyjskiej wobec Turcji na następne półtora roku. W pierwszym przypadku odniesiono połowiczny sukces. Co prawda Turcja nie została objęta niemiecką strefą wpływów, ale dyplomatom brytyjskim nie udało się storpedować turecko-niemieckiej umowy gospodarczej, a zwłaszcza jej najważniejszego punktu, czyli przywrócenia eksportu chromu do III Rzeszy. Brytyjczycy jedynie opóźnili dostawy dzięki wyegzekwowaniu od rządu tureckiego przestrzegania zawartego na początku 1940 roku porozumienia, którego postanowienia obowiązywały do końca 1942 roku. W drugim przypadku Brytyjczycy uczynili wszystko co było w ich mocy, aby rozwiać obawy tureckie. Najpierw w sierpniu 1941 roku przekonali władze Związku Sowieckiego do wydania oświadczenia, w którym deklarowano przestrzeganie integralności terytorialnej Turcji. Następnie wiosną 1942 roku, kiedy negocjowany był układ brytyjsko-radziecki, Moskwa i Londyn potwierdziły wcześniejsze zobowiązania. Należy jednak zauważyć, że dyplomacja brytyjska nie ustrzegła się przed popełnieniem kilku błędów, które mogły zwiększyć podejrzenia ze strony rządu tureckiego. Najpoważniejszym z nich było niepoinformowanie Turków o przygotowaniach do brytyjsko-radzieckiej interwencji w Iranie, do której doszło pod koniec sierpnia 1941 roku.
Authors and Affiliations
Krzysztof Zdulski
Keywords
Related Articles
- EP ID EP668692
- DOI 10.15804/athena.2017.55.10
- Views 163
- Downloads 0
CONFUCIAN THOUGHT AFFECTING EDUCATION IN SOUTH-EAST ASIAN COUNTRIES VS. SOCRATIC EDUCATION PHILOSOPHY IN WESTERN COUNTRIES
Socrates and Confucius constitute roots of western and eastern civilization respectively and represent very different cultural values and educational traditions. Both of the philosophers lived around 4 – 5th century B.C....
Rola korupcji politycznej w procesie rozliczalności wertykalnej na poziomie lokalnym
Korupcja polityczna jest zjawiskiem mogącym wpływać na proces rozliczalności wertykalnej. Jej oddziaływanie jest związane z wpływem na 3 komponenty: informacyjny, ewaluacyjny i administracyjny. Rządzący na poziomie lokal...
Dyplomacja sportowa jako kategoria nauk o polityce
Celem artykułu jest zbadanie pojęcia dyplomacja sportowa. Mimo że znaczenie sportu w dyplomacji wydaje się być dostrzegane i rozumiane przez badaczy w Polsce, zagadnienie to nie było jak dotąd szerzej analizowane. Jako ż...
Paweł Swianiewicz, Adam Gendźwiłł, Julita Łukomska, Anna Kurniewicz, Wielkość gmin i powiatów a sprawność ich funkcjonowania. Hipotezy wielkoludów i liliputów, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2016, ss. 191
recenzja
M. Noland, H. Pack, Th e Arab Economies in a Changing World, Peterson Institute for International Economics, Washington DC 2007, ss. 350
recenzja