Rak trzustki – przyczyny oporności na chemioterapię
Journal Title: Advances in Hygiene and Experimental Medicine - Year 2016, Vol 70, Issue
Abstract
Mimo ogromnego postępu jaki dokonał się w ciągu ostatnich dekad w diagnostyce, leczeniu i zapobieganiu wielu typom nowotworów, współczynnik przeżywalności w przypadku raka trzustki nadal pozostaje bardzo niski. Rak trzustki należy do bardzo źle rokujących i opornych na leczenie nowotworów. Wynika to w głównej mierze z braku skutecznej diagnostyki na wczesnym etapie rozwoju nowotworu oraz nieefektywnej terapii. U większości pacjentów choroba jest diagnozowana w stadium zaawansowanym, z przerzutami i tylko 15-20% chorych kwalifikuje się do chirurgicznego usunięcia guza, które wciąż pozostaje jedyną szansą na całkowite wyleczenie. Badania ostatnich lat nie przyniosły znacznego postępu w leczeniu, a standardowo stosowanym lekiem wciąż pozostaje gemcytabina lub jej kombinacje z innymi chemioterapeutykami, takimi jak erlotinib, czy kapecytabina. Mimo bardzo dobrego poznania mechanizmów śmierci komórkowej indukowanych w wyniku działania gemcytabiny i innych stosowanych chemioterapeutyków, ich skuteczność jest ograniczona, ze względu na nabywanie przez komórki nowotworowe trzustki lekooporności. Do tej pory większość mechanizmów oporności badana była pod kątem mutacji w licznych genach, podstawowych do prawidłowego funkcjonowania szlaków sygnalizacyjnych w zmienionej nowotworowo komórce. Jednak ostatnie badania sugerują istotną rolę mikrośrodowiska guza w rozwoju i utrzymaniu oporności na klasycznie stosowane chemioterapeutyki i terapie celowane. Lekooporność raka trzustki wynika z wielu mechanizmów, do których można zaliczyć: mutacje w głównych dla prawidłowego funkcjonowania komórki genach, nieprawidłową ekspresję genów, rozregulowanie podstawowych szlaków sygnalizacyjnych oraz szlaków apoptozy, zdolność do tranzycji epitelialno-mezenchymalnej (EMT), nasilony proces angiogenezy, występowanie populacji nowotworowych komórek macierzystych, czy obecność we wnętrzu guza hipoksyjnego mikrośrodowiska.
Authors and Affiliations
Barbara Borowa-Mazgaj
Keywords
Related Articles
- EP ID EP220754
- DOI -
- Views 138
- Downloads 0
Pathophysiological consequences of hemolysis. Role of cell-free hemoglobin
Abundant hemolysis is associated with a number of inherent and acquired diseases including sickle-cell disease (SCD), polycythemia, paroxysmal nocturnal hemoglobinuria (PNH) and drug-induced hemolytic anemia. Despite dif...
Ultrafiltration rate and diabetes as useful indicators of cardiovascular-related death in hemodialysis patients below 60 years of age
Background: The survival rate of elderly hemodialyzed (HD) patients is commonly thought to be poor. In a prospective, single center, non-interventional, observational study, the cause of all-cause and cardiovascular (CV)...
Metabolizm endokannabinoidów
Endokannabinoidy należą do grupy estrowych, eterowych oraz amidowych pochodnych kwasów tłuszczowych, będących endogennymi ligandami receptorów CB1, CB2, TRPV1 i GPR55, wchodzącymi w skład endokannabinoidowego systemu org...
Oxalobacter formigenes – characteristics and role in development of calcium oxalate urolithiasis
Microorganisms are one of the important factors for urinary calculi formation. While urease-positive bacteria and nanobacteria contribute to stone formation, Oxalobacter formigenes rods play a protective role against the...
Fungal urinary tract infection complicated by acute kidney injury in an infant with intestino-vesical fistula
We report one infant, who in the course of therapy of bacterial urinary tract infection developed fungal UTI and acute kidney injury. It was caused by coexistence of well-known risk factors and additionally intestino-ves...