REGIONALNY PROGRAM OCHRONY I RESTYTUCJI JARZĘBU BREKINII – SORBUS TORMINALIS (L.) CRANTZ NA OBSZARZE DZIAŁANIA REGIONALNEJ DYREKCJI LASÓW PAŃSTWOWYCH W PILE
Journal Title: Zarządzanie ochroną przyrody w lasach - Year 2014, Vol 0, Issue 1
Abstract
Brekinia w przeszłości występowała stosunkowo licznie w lasach grądowych wraz z takimi gatunkami jak: grab, dąb i lipa. Na przestrzeni dwóch ostatnich stuleci dużo drzew zostało wyciętych przy okazji zakładania zrębów zupełnych i zastępowania lasów liściastych monokulturami sosnowymi. Gatunek przetrwał tylko dzięki dużej sile witalnej przejawiającej się możliwością rozmnażania się za pomocą odrośli [Tarnawski 2001, Bednorz 2010]. Wyrazem stanu ilościowego i kondycji ogólnej brzęka jest wpisanie go na listę gatunków objętych ochroną ścisłą. Wydaje się jednak, że ta forma ochrony może nie wystarczyć dla zachowania i odbudowy stanu ilościowego gatunku. Dlatego też działania, które mają na celu stwarzanie dogodnych warunków jego wzrostu i rozmnażania, wydają się być cennymi inicjatywami uzupełniającymi ochronę zachowawczą.Tereny nadleśnictw nadzorowanych przez Regionalną Dyrekcję Lasów Państwowych w Pile mieszczą się w całości na obszarze przyjętego zasięgu występowania jarzębu brekinii. Wyniki przeprowadzonej inwentaryzacji wskazały na potrzebę działań z zakresu ochrony czynnej w celu zachowania i odbudowy stanu ilościowego tego gatunku. Z inicjatywy Naczelnika Wydziału Gospodarowania Ekosystemami Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Pile Jacka Zwierzyńskiego powstał opracowany przez niego program ochrony i restytucji jarzębu brekinii, który został w całości zrealizowany w latach 2010-2013.Wyniki przeprowadzonej w roku 2008 roku inwentaryzacji stanowisk brzęka na terenie działania nadleśnictw będących w strukturach Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Pile wykazały nieliczne występowanie badanego gatunku w lasach pilskich. Zinwentaryzowano 3977 sztuk, z których 100 % znajduje się na terenach zarządzanych przez jednostki Lasów Państwowych.W 2009 roku zebrano, po uzyskaniu niezbędnych pozwoleń, na terenie Nadleśnictwa Kaczory 96,80 kg owoców (3,1 kg nasion) z 33 drzew oraz na terenie Nadleśnictwa Krucz 100,00 kg owoców (2,5 kg nasion) z 69 drzew. Materiał ten był wystarczający do zaspokojenia własnych potrzeb związanych z realizacją programu.W sierpniu 2010 roku przy udziale dr hab. Leszka Bednorza z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu dokonano przeglądu stanowisk w kontekście weryfikacji zaplanowanych działań ochronnych. Na tej podstawie sporządzono szczegółowe wykazy zadań w ramach ochrony „in situ”. W zakresie ochrony „ex situ” program preferował punktowe zakładanie upraw zachowawczych w postaci grup oraz drobnych kęp zlokalizowanych w miejscach zbliżonych do optimum dla tego gatunku, które mają w przyszłości stanowić ośrodki jego naturalnego rozmnażania się.Wszystkie działania w ramach ochrony „in situ” w zainwentaryzowanych populacjach jarzębu brekinii wykonano zgodnie z programem. Natomiast w ramach ochrony „ex situ” wprowadzono łącznie 37780 sztuk sadzonek tego gatunku.
Authors and Affiliations
Sławomir Kmiecik, Jacek Zwierzyński, Marcin Chirrek
Keywords
Related Articles
- EP ID EP65464
- DOI -
- Views 72
- Downloads 0
USE OF UNMANNED AIRCRAFT IN FOREST ECONOMY
Unmanned Aircraft that initially was treated as a “toy” in time and with technological progress have become a rightful tool used in economy including forestry and environment protection. Technical potential of unmanned a...
CHARAKTERYSTYKA BIOMETRYCZNA ROZPIERACZY W MŁODNIKACH SOSNOWYCH W NADLEŚNICTWIE KALISZ
W Nadleśnictwie Kalisz w dwóch 10-letnich młodnikach sosnowych rosnących w różnych warunkach siedliskowych, przeprowadzono badania mające na celu określenie podstawowych cech biometrycznych rozpieraczy (D-r). Pierwsza po...
WYKORZYSTANIE BEZZAŁOGOWYCH STATKÓW POWIETRZNYCH W GOSPODARCE LEŚNEJ
Bezzałogowe Statki Powietrzne - z początku traktowane jako „zabawka”, z biegiem czasu i postępu technologicznego stały się pełnoprawnym narzędziem wykorzystywanym w gospodarce, w tym w leśnictwie i ochronie środowiska. M...
HISTORIA BADAŃ NAD WOLIEROWĄ HODOWLĄ CIETRZEWIA (TETRAO TETRIX L., 1758) PRZEPROWADZONYCH W OŚRODKU HODOWLI ZWIERZYNY PARZĘCZEWO
W 1974 roku na terenie Nadleśnictwa Trzcianne (Bagna Biebrzańskie) były prowadzone badania nad wolnożyjącymi cietrzewiami. Analizowano ich przydatność jako materiału hodowlanego do hodowli wolierowej. Populacja ta został...
CHARAKTERYSTYKA BIOMETRYCZNA ROZPIERACZY W RÓŻNOWIEKOWYCH MŁODNIKACH SOSNOWYCH W NADLEŚNICTWIE NOWOGARD
Badania przeprowadzono w Nadleśnictwie Nowogard. Powierzchnie badawcze założono w dwóch młodnikach sosnowych (Pinus sylvestris L.), 10-letnim i 13-letnim. Ustalono, że udział rozpieraczy jest niewysoki, przeciętnie od ok...