Relacje interpersonalne dziecka autystycznego w grupie – analiza przypadku
Journal Title: Wychowanie w Rodzinie - Year 2015, Vol 0, Issue 1
Abstract
Ten artykuł dotyka ważnej kwestii, a mianowicie integracji osób niepełnosprawnych intelektualnie z grupą, a właściwie komunikacji w tej integracji. Oprócz wiedzy naukowej na ten temat, autor opisał tutaj casus pewnej podopiecznej z autyzmem, która uczęszczała do szkoły publicznej. Nieumiejętność wychowawcy klasy do tego, aby zintegrować Miłkę z koleżankami i kolegami, przekładała się na jej funkcjonowanie w tym zespole. Mimo chęci pomocy ze strony rodziców, ich komunikatów kierowanych do wychowawcy – nie przekładało się to na integrację. Dziecko było klasowym klaunem, bardzo szukającym akceptacji. Komunikacja z innym nauczycielem, który rozumiał potrzeby dziecka spowodowała, że odżyło ono, było nawet podziwiane ze względu na swoje talenty, przez co poprawiła się komunikacja. Sądzę, że to ważny głos w dyskusji na temat sposobów poprawy wzajemnych stosunków między dziećmi, niekoniecznie w klasach typowo integracyjnych. To, co nazwane – nie jest już obce, a temu służy komunikacja.
Authors and Affiliations
Krzysztof ZAJDEL
Keywords
Related Articles
- EP ID EP198558
- DOI 10.23734/wwr20151.305.318
- Views 150
- Downloads 0
Dom rodzinny dziecka robotniczego w Łodzi w okresie międzywojennym w świetle materiałów etnograficznych
Cel: Typowa łódzka rodzina robotnicza lat 1918–1939 to taka, w której dorośli i młodociani członkowie byli zatrudnieni w fabryce, nierzadko w jednym zakładzie. W codziennym rytmie robotniczego życia wartość nadrzędną sta...
Polityka rodzinna w krajach Europy Środkowej
Zapoczątkowane w latach osiemdziesiątych wieku XX zmiany demograficzne w krajach Europy Środkowej zaczęły przyjmować podobny charakter, jak te notowane wcześniej w krajach Europy Zachodniej. Następował sukcesywny spadek...
Przemiany roli matki w percepcji młodzieży akademickiej
Jedną z zasadniczych ról społecznych, jakie spełnia kobieta to rola matki. Wypełniając obowiązki opiekuńczo-wychowawcze wobec dziecka, kobieta realizuje się w roli macierzyńskiej, która rzutuje na szereg funkcji, które r...
Dzieci nauczycielami swoich rodziców. Socjalizacja odwrotna we współczesnej rodzinie
Terminem „socjalizacja odwrotna” zwykło się określać zjawisko wdrażania starszego pokolenia przez młodsze w nowe warunki kulturowe (np. styl życia, moda, twórczość artystyczna). Ma ono miejsce w chwili szybkiej zmiany ku...
Karaimskie tradycje i aspiracje oświatowe w XIX/XX wieku (zarys problemu)
Cel: Celem artykułu jest ukazanie specyfiki wychowania karaimskiego, form i metod kształcenia religijnego oraz działań oświatowych, które były zdeterminowane przez sytuację społeczno-polityczną ziem polskich i strukturę...