Rola interleukiny 15 w nowotworzeniu
Journal Title: Advances in Hygiene and Experimental Medicine - Year 2017, Vol 71, Issue
Abstract
Interleukina 15 jest cytokiną o plejotropowym działaniu, należącą do rodziny cytokin zbudowanych z czterech α‑helis. Wykorzystując receptor składający się z kompleksu trzech białek: specyficznej dla IL15 podjednostki α (IL‑15Rα); podjednostki β, którą współdzieli z IL‑2 (IL‑2/IL‑15Rβ) oraz podjednostki γc, biorącej udział w wiązaniu większej grupy cytokin, IL‑15 aktywuje szlaki sygnałowe prowadzące do aktywacji i proliferacji limfocytów T i B, jak również komórek NK. Chroni też komórki efektorowe przed działaniem limfocytów T regulatorowych oraz nie wywołuje tolerancji immunologicznej. Ważny regulatorowy wpływ IL‑15 na swoistą i nieswoistą odpowiedź immunologiczną daje wiele możliwości wykorzystania jej w terapiach przeciwnowotworowych.W licznych doświadczeniach wykorzystujących różne modele chorób nowotworowych do oceny skuteczności potencjalnych nowych metod leczenia wykazano, że IL‑15 wzmaga efekt przeciwnowotworowy. W celu poprawy efektywności działania IL‑15 stosowanych jest kilka strategii postępowania, między innymi łączenie z innymi terapiami przeciwnowotworowymi takimi jak chemioterapia, dodatkowym wykorzystaniem przeciwciał (anty‑PD‑L1, anty‑CTLA‑4, anty‑CD40), albo innych cytokin. Zwiększenie aktywności antynowotworowej uzyskiwane jest również poprzez tworzenie agonistów IL‑15.Jednocześnie jednak, IL‑15 działając jako czynnik wzrostu nie tylko na komórki układu immunologicznego, ale także na komórki nowotworowe, może wykazywać właściwości pronowotworowe. Ze względu na udział IL‑15 w proliferacji i różnicowaniu komórek NK, limfocytów T i B może odgrywać rolę w patogenezie niektórych nowotworów hematologicznych. Obecnie w modelach doświadczalnych stosowanych jest kilka metod blokowania aktywności biologicznej IL‑15. Związki hamujące aktywność IL‑15 to nie tylko przeciwciała monoklonalne oddziałujące bezpośrednio z tą cytokiną lub skierowane przeciwko podjednostkom IL‑15R, ale także niektóre zmutowane formy IL‑15, czy konstrukty białkowe mające charakter antagonistów IL‑15.Artykuł stanowi przegląd dotychczasowych badań nad rolą IL‑15 w rozwoju i progresji nowotworów hematologicznych i nowotworów litych, a także strategii postępowania mających na celu wykorzystanie IL‑15 i jej inhibitorów w terapiach przeciwnowotworowych.
Rola układu kannabinoidowego w patogenezie oraz poszukiwaniu nowych możliwości farmakoterapii zespołu zależności alkoholowej
Brak zadowalającej skuteczności terapii zespołu zależności alkoholowej (ZZA) wciąż wyznacza nowe kierunki badań. W ostatnim okresie koncentrują się one na transmisji kannabinoidowej. Wyniki wskazują na istotną interakcję...
Znaczenie podwyższenia i obniżenia aktywności proteasomów w patomechanizmie wybranych schorzeń
Aktywność proteasomów (P), wewnątrzkomórkowych struktur odpowiedzialnych za rozkład białek, wpływa znacząco na przebieg głównych procesów biologicznych. Obniżenie aktywności proteasomów upośledza rozpad patologicznych bi...
Roślinne i mikrobiologiczne źródła przeciwutleniaczy
W ostatnich latach systematycznie wzrasta zainteresowanie substancjami o właściwościach przeciwutleniających, które obniżają lub zapobiegają szkodliwemu wpływowi wolnych rodników na żywe tkanki, hamując m.in. proces star...
Zastosowanie fizjoterapii w procesie regeneracji struktur kostnych okołowierzchołkowych zębów przygotowywanych do obciążenia protetycznego
Eradication of Rinderpest from Poland in 1921-1922
Due to Rinderpest disease (cattle plague) in Poland, over 40,000 cattle died within the three months of the first half of 1920. Stopping the epizooty of rinderpest (pestis bovum; cattle plague; Typhus bovum contagiosus)...