Rola siarkowodoru w fizjologii przewodu pokarmowego i w mechanizmie gastroprotekcji
Journal Title: Advances in Hygiene and Experimental Medicine - Year 2013, Vol 67, Issue 0
Abstract
Siarkowodór (H2S) jest powszechnie znanym toksycznym gazem o nieprzyjemnym zapachu. Jednak w organizmie człowieka jest zaliczany do gazowych przekaźników wewnątrzkomórkowych i uczestniczy zarówno w procesach fizjologicznych, jak i patologicznych. Opublikowane w ostatnich latach badania wykazały, iż H2S w zależności od stężenia ma działanie wzmacniające długoterminowe pobudzenie synaptyczne w centralnym systemie nerwowym, a także może wykazywać zarówno działanie prozapalne, jak i przeciwzapalne w obrębie śródbłonka naczyń krwionośnych. Ponadto H2S działa wazodylatacyjnie w obrębie układu naczyniowego, podobnie jak inne gazowe mediatory, np. tlenek węgla czy tlenek azotu. Obecnie podkreśla się potencjalną rolę H2S w fizjologii układu pokarmowego, a konkretnie w utrzymaniu integralności błony śluzowej żołądka i w mechanizmach gastroprotekcji, a także być może w protekcji pozostałych części górnego i dolnego odcinka przewodu pokarmowego. Prowadzone w ostatnich latach badania przedkliniczne potwierdziły znaczenie H2S w mechanizmach obronnych wzmacniających barierę śluzówkową żołądka. Prekursor H2S, jakim jest L-cysteina oraz bezpośredni donor tego gazu – wodorosiarczek sodu (NaHS) w znacznym stopniu zmniejszają uszkodzenia błony śluzowej szczurzego żołądka wywołane etanolem. Korzystne działanie H2S wykazano również w dwunastnicy, gdzie związek ten zwiększa sekrecję ochronnych jonów wodorowęglanowych (HCO3-) zabezpieczających jelita przed uszkodzeniem spowodowanym nadmiarem kwaśnej treści żołądkowej. Mimo pojawiających się nowych danych świadczących o korzystnej roli jaką pełni H2S w układzie pokarmowym, jego przydatność i możliwości terapeutyczne w klinice pozostają nadal niewystarczająco udokumentowane i badania nad wykorzystaniem tego gazu w leczeniu zaburzeń, zwłaszcza górnego odcinka pokarmowego, podobnie jak w przypadku lepiej poznanych gazów, takich jak tlenek azotu i tlenek węgla, powinny być przedmiotem dalszych badań.
Authors and Affiliations
Marcin Magierowski, Katarzyna Jasnos, Sławomir Kwiecień, Tomasz Brzozowski
Biologiczna aktywność białek i peptydów pochodzących z żółtka jaja
Current understanding of allergic march and the role of eczema in its development
An increasing morbidity of atopic diseases (atopic dermatitis, food allergy, asthma and allergic rhinitis) documented in large cohort epidemiological studies is at least partially determined by high hygienic standards of...
BNIP3 jako nietypowy przedstawiciel rodziny Bcl-2. Część 1: BNIP3 – regulator nieapoptotycznej programowanej śmierci komórek
Białko BNIP3 jest zaliczane do rodziny białek Bcl-2, regulujących programowaną śmierć komórki oraz do grupy białek BOP (BH3-only proteins), ze względu na występowanie tylko jednej domeny BH. Ma ono także domenę transmemb...
Mechanisms of programmed cell death of effector T lymphocytes
T cell adequate function is critical for defense against pathogens. Transient disruption of T cell homeostasis occurs when primarily naive cells undergo antigen-driven expansion and acquire effector functions. Effector T...
Botulinum toxin in medicine and cosmetology – two hundred years’ history and new perspectives
It has been nearly 200 years since the discovery of the botulinum toxin and the strain responsible for its synthesis Clostridium botulinum. Over this period, the knowledge about botulism and the use of botulinum toxin in...